У Мінску з'явіўся рамантычны сэрвіс новага тыпу
Маладая сям’я з Мінска ўпэўненая, што таямнічыя скрынкі для спатканняў прыходзяць на змену кіно і ружам. Антон і Марыя Гуніч-Герашчанка заснавалі ўнікальны сэрвіс крэатыўных сустрэч «Гэта наш спеў».
Антон і Маша — сям'я, разам робяць рамантычныя гульні.
Гадавіны, юбілеі, Дзень Закаханых 14 лютага — выпрабаванні для мужчыны, які жыве ў горадзе са слабаразвітай інфрастуктурай паслуг.
Гульня па-беларуску аформленая нацыянальнай стужкай.
З канца мінулага года маладая сямейная пара з Мінска абвесціла аб адкрыцці нестандартных паслуг. Скрынкі з гатовымі ідэямі і заданнямі для спатканняў «Гэта наш спеў» абяцаюць стварыць свята і рамантычную атмасферу нават пры самых звычайных умовах.
Стваральнікі брэнда «Гэта наш спеў» Антон і Марыя Гуніч-Герашчанкі распавядаюць, чаму іх справа дапамагае аднаўленню і пабудове адносін і што схавана ў таямнічых скрынках.
У пошуках беларускай рамантыкі
— Калі ўбіць у Google чароўнае спалучэнне «беларуская рамантыка», пашукавік выдасць выявы таннага віна «Бенефіс», радыёкропку, выраб глінянага збанка і здымак кітайцаў на ровары. Няўжо ў Беларусі з рамантыкай усё так кепска, што патрабуюцца адмысловыя паслугі?
Марыя: Калі думаеш пра «беларускую рамантыку», на жаль адразу ўяўляецца хлапец, які самотна стаіць на Кастрычніцкай плошчы з белай ружай. Так і ўяўляеш, як ад яго пахне туалетнай вадой. Схадзіць разам «з малыхай» у «BurgerKing», набыць даражэзны букет з «1000» ружаў, на крайняк — у кіно. У Беларусі існуе страшэнны вакуум рамантыкі.
— Гэта і сталася першапачатковай матывацыяй для стварэння справы?
М: Насамрэч, мы з мужам доўга думалі, чым бы маглі займацца менавіта разам. У нас у краіне жудасная статыстыка разводаў — штогод на 82 000 зарэгістраваных шлюбаў фіксуюць больш за 32 000 разводаў. Большасць з іх адбываецца з простай, але дзіўнай прычыны — «не сышліся характарамі». Пытанне палягае ў тым, што, мабыць, людзі проста не ведалі тых характараў і баяліся іх раскрыць.
Антон: У мяне ў галаве доўга круціліся думкі, як можна было б адкрыць сэрвіс для спатканняў. У дадатак працяглы час не мог знайсці працу. Скончыў Лінгвістычны ўніверсітэт, працаваў дызайнерам, а потым неяк быў у пошуках. Пераломны момант адбыўся, калі адна сяброўка прыйшла да нас у госці, я выклаў ёй нашыя з Марыйкай думкі, а дзяўчына адказала, што мы проста «вынайшлі ровар»!
Дагэтуль мы часта аб’ядноўвалі розныя думкі і марылі распачаць справу з дэвізам «Што рабіць, калі няма чаго рабіць?». Мы прыдумлялі і адкладалі іх у далёкую скрыню, думалі, што ў нас гэта немагчыма рэалізаваць. Сябры нас часта падначвалі і здзіўляліся, як мы прыдумляем незвычайныя і цікавыя рэчы, але не робім іх. Напрыклад, нас здзіўляла, чаму людзі ходзяць на спатканні ў кіно. Паглядзелі фільм, памаўчалі і пайшлі дадому. Так нарадзілася першая назва праекту «Толькі не ў кіно!».
Жанчыны маюць патрэбу ў крэатыўных спатканнях
— Такім чынам, «Гэта наш спеў» азначае, што вы замест кіно прапануеце людзям «караоке» ці «ўгадаць мелодыю»?
А: Не! Шмат у якіх пар ёсць той самы «іх спеў», тое, што іх яднае і мае толькі для іх асаблівае значэнне. Мы вырашылі абраць гэты выраз, які адпавядаў мэтам нашага праекта. Не маглі ж мы назваць справу проста «Скрынкі для спаткання». Мы прапануем цікавыя сцэнары для спатканняў і сумесных спраў, ідэі, якімі людзі могуць скарыстацца, а могуць да іх нешта дадаць і нават удасканаліць.
М: Ёсць шмат тэматычных скрынак: з ежай, з півам і чыпсамі, гульнямі і цацкамі для дзяцей… Але ва ўсім гэтым няма нейкага ідэйнага складніка, бо гэта зрабіць значна цяжэй. У свеце праглядаецца такая тэндэнцыя, што людзі здабылі шмат дабротаў і перасталі цаніць іх. Іх не радуе шосты iPhone, ім патрэбны ўжо сёмы! Спажывецкае стаўленне да жыцця захапляе. Іміджавасць, якую мы ствараем у Instagram і сацыяльных сетках. Людзі робяць рэкламу паспяховага жыцця. Тэма квітнення і паспяховасці, за якой губляюцца адносіны. Што дадаць тут пра рамантыку, калі яе нельга вымераць.
— Ці гатовыя беларусы да паслуг у такой асабістай і інтымнай сферы?
М: У ЗША ўжо існавала нешта падобнае, і нам быў зададзены кірунак. Ідэі для спатканняў і рамантычных адносінаў у скрынках. Увогуле ў Штатах у гэтай сферы функцыянуюць шэсць буйных кампаній. Мы, як людзі творчыя, вырашылі, што не будзем займацца плагіятам. Мы прааналізавалі, што ўжо існуе, і падумалі, што можам рэалізаваць гэта па-свойму ў нашым кантэксце. Па-першае, беларусы не гатовыя да таго, што прапануюць у ЗША. Там, напрыклад, існуюць «скрынкі на цэлы год», і ў план уключанае спатканне, прысвечанае выпечцы кекса, а мы не можам пакласці яйкі і муку! У ЗША прадаецца ўсё парашковае, і яно будзе захоўвацца 5 гадоў. У нас так не прынята.
А: У ЗША камусьці проста не хочацца парыцца, і яны замаўляюць скрынку ці падпіску на скрынкі на год. У нас людзі рэдка плануюць так далёка.
— Што тады з сябе ўяўляюць вашы скрынкі для спатканняў? Дапамога тым, у каго безвыходнасць?
М: У нас заўжды ёсць прапрацаваны сцэнар, але мы пакідаем прастор для чагосьці ўласнага.
А: Калі мы распавядаем парам пра скрынкі, звычайна мужчына надзімаецца і кажа: «Я што, дурань? Не магу прыдумаць нічога?!» А жонка ці сяброўка, наадварот, кажа: «Ну калі ласка, набудзь нам яе!» Гэтая скрынка — не для тых, у каго безвыходнасць. Яна для тых, хто хоча палепшыць якасць сваіх адносін. Жанчынам хочацца больш крэатыўных спатканняў. Мужчынам у гэтым, напэўна, цяжэй прызнацца.
— А што ж знаходзіцца ўнутры скрынак?
А: Пакуль мы маем тры розныя варыянты скрынак і яшчэ адну збіраемся прэзэнтаваць увесну, як толькі пацяплее. Пакуль мы прапануем унікальную аўтарскую настолку з карткамі. Яна накіраваная на тое, каб людзі маглі добра правесці час і пачаць размаўляць, дзяліцца і абмяркоўваць. Там ёсць і смешныя пытанні тыпу «які вы сабака», ёсць і сур’ёзныя пытанні, якія тычацца вашага стаўлення да тых ці іншых рэчаў і падзей, якія існуюць толькі ў беларускіх рэаліях і характарах.
Яшчэ адна рэч — гэта адвэнт-каляндар. 30 парных заданняў на цэлы месяц. Сапраўдны такі рамантычны чэлэндж для пар. Ён больш для тых, хто ўжо жыве разам. У скрынцы знаходзіцца хэнд-мэйд каляндар з кішэнькамі і датамі. У кожную з іх складзеныя падрыхтаваныя заданні на кожны дзень для пары. Насамрэч, не так і лёгка часам бывае так інтэнсіўна быць разам цэлы месяц.
Трэцяя рэч — каляндар успамінаў. Ён дапамагае занатоўваць і асэнсоўваць, што важнага ці добрага адбывалася ў вас у жыцці. Калі мы распрацоўвалі каляндар, ідэя была ў тым, каб людзі запаміналі нешта добрае, бо кепскае нават запамінаць не трэба. Мы часта рэагуем, калі нешта добрае адбываецца — «ну, нармальна» і не заўважаем усіх цудаў жыцця. Людзі вымушаныя шмат працаваць, у іх амаль няма часу для таго, каб прысвячаць яго адно аднаму. Максімум — ідуць у кіно, за кубкам кавы абмяркоўваюць працу, і не болей. Пазбягаюць глыбокіх размоў.
М: Мы жывём у Мінску і ствараем усё ў нашым кантэксце, вакол беларускасці. Вакол фігур з саломы на палях ці жывёл, зробленых з пакрышак. Дарэчы, усе вырабы мы робім сваімі рукамі.
— А што за сюрпрыз рыхтуецца да вясны?
М: Калі мы наважыліся пачынаць справу, першапачаткова распрацавалі адмысловы квэст-шпацыр па Мінску. У ім можна было б пагуляць па пунктах цэнтра горада, а таксама выканаць цікавыя парныя заданні. Яно не нагадвае спробу адкапаць скарб у зямлі, які мы папярэдне закапалі, але робіць «пытанні-ўкіды». Мы планавалі стартаваць якраз з гэтай скрынкі ў кастрычніку, але снег сапсаваў нашыя планы, і мы адклалі яе на вясну.
— А чым вы займаецеся апроч «Гэта наш спеў»?
М: Антон у нас афіцыйны дырэктар, а я яшчэ працую ў студыі «АМ-Point». Для «скрынак» я больш шыю, малюю. Год таму перабірала шафу, знайшла свае рэчы з мастацкай вучэльні і засумавала, што, стаўшы краўцом, зусім згубіла матывацыю маляваць. А маляваць дома ў стол жадання проста не было. Мы пагутарылі, чаму я не малюю, і так вырашылі набыць графічны планшэт. І мы набылі — «хай будзе». Антон знайшоў яго на «барахолцы» — дарэчы, гэта было нашая першае сумеснае набыццё. Свайго часу ён дачакаў толькі праз паўгода, калі мы вырашылі ствараць справу. І гэта таксама нашая фішачка, што ў нас паўсюль аўтарскія ілюстрацыі з жанчынамі з ГУМа, аўтобусамі «МАЗ» і шмат яшчэ чым актуальным і зразумелым беларусам. Таксама бацькі на Раство падарылі нам «шродэр», з дапамогай якога аздабленне скрынак стала яшчэ цікавейшым. Цікавы падарунак, праўда?
Мова. Як «Это наша песня» сталася «Нашым спевам»
— Першапачаткова вы стартавалі як выключна рускамоўны сэрвіс «Это наша песня», з-за чаго зрабілі беларускамоўныя версіі?
М: Мы распачалі ўсю справу выключна па-руску, бо карыстаемся рускай у штодзённым жыцці. Але летась трапілі на тры паказы фільмаў па-беларуску ў кінатэратры «Перамога» («Беларускія ўікэнды», арганізаваныя ініцыятывай «Кінаконг»), пабачылі чэргі людзей розных узростаў і зразумелі, што проста абавязаныя пачаць рабіць свае справы на беларускай мове. Перакапалі пару слоўнікаў, карысталіся інтэрнэтам і парадамі сяброў — так зрабілі пераклад. За месяц продажаў мы пабачылі, што беларускамоўныя версіі карыстаюцца большым попытам. Беларускамоўныя выглядаюць больш актыўнымі.
— А як жа ваша ўласная рамантычная гісторыя?
А: У нас была асаблівая рамантыка. Мы з Марысяй вельмі даўно сябравалі і проста аднойчы зразумелі, што з гэтым трэба нешта рабіць. Вырашылі пажаніцца.
М: Нам падабаліся тэмы з каляровымі штанамі, Формулай-1. Мы маглі б нават зладзіць паказ мод. Калі ў мяне быў дзявочнік, дзяўчаты задавалі мне пытанні, на якія ўжо адказваў Антоха. Было пытанне: «Колькі колераў штаноў ёсць у Антохі», я пачала ўсур’ёз лічыць, а ён аказваецца адказаў проста — «усе». Мне яшчэ ў 14 гадоў сяброўка казала, што мой муж мусіць быць басістам і футбольным брамнікам, бо мне падабаецца «Ювентус» і Буфон. І Антон проста ідэальна гэтаму адпавядаў — ён басіст і проста веельмі падобны да брамніка Ціба Куртуа! Ідэальна,не?!
А: Мы часта завісалі ў кавярнях і гадзінамі размаўлялі. Выпілі проста галоны кавы і абмеркавалі ўсё на свеце. Цудоўна ведалі адно аднаго. І цяпер пэўныя, што якраз камунікацыя, якой людзі так часта баяцца і якой не навучаныя, — ключ да адносінаў. Мы нядаўна хадзілі адзначаць нашую гадавіну ў адну мінскую рэстарацыю, але, трошкі пасядзеўшы, сышлі, бо там была ну надта гучная музыка і проста няўтульна размаўляць. Жывое піяніна, здаецца, усё класна, але шчыра, лепш было б дома пасядзець пры свечках.
* * *
Набыць і пратэставаць скрынкі для спатканняў можна на адмысловых старонках «Это же наша песня» у сацыяльных сетках, а таксама на сайце symbal.by.
Каментары