У сваім артыкуле, апублікаваным у «Экономическом бюллетене», які выдаецца Навукова-даследчым эканамічным інстытутам Мінэканомікі, намеснік міністра звяртае ўвагу на некалькі пагроз, якія ўзніклі і актуалізаваліся ў сувязі з санкцыямі, піша «Эканамічная газета».
Адна з іх звязана з тым, што санкцыі прывялі да блакавання беларускіх актываў. Паводле звестак Мінэканомікі, у выніку санкцый на тэрыторыі ЕС замарожаныя актывы 26 беларускіх кампаній, у ліку якіх лакаматываў нашай прамысловасці («Беларуськалій», НПЗ «Нафтан», «МАЗ», «БелАЗ», «Гродна Азот», «МЗКЦ», «Гродзенская тытунёвая фабрыка», «Белкамунмаш», «Белшына», «Беларуснафта», «Белавія», «Белтэлерадыёкампанія»).
Рызыка таго, што актывы могуць патрапіць пад блакавальныя санкцыі заходніх краін, захоўваецца. Адпаведна, можна выказаць здагадку, што суб'екты гаспадарання Беларусі, асабліва дзяржпрадпрыемствы, могуць баяцца развіваць бізнэс у заходнім кірунку.
А яшчэ адзін выклік фактычна вынікае з першай праблемы. Цяжкасці для працы беларускіх прадпрыемстваў у заходнім кірунку патэнцыйна могуць прывесці да значнага скарачэння выручкі. Без прыняцця адпаведных мер па пераарыентацыі беларускага экспарту на рынкі трэціх краін санкцыі, паводле ацэнак, пагражаюць стратай валютнай выручкі на 20 млрд даляраў, падкрэслівае Д. Ярашэвіч у сваім артыкуле. Гэта вельмі істотна для плацежнага балансу краіны, удакладніў ён.
Таксама нароўні са знешнімі намеснік міністра эканомікі вылучае і ўнутраныя крыніцы эканамічных пагроз. Высокая імпартаёмістасць ВУП, якая ў 2020 годзе дасягнула 57,9%, застаецца структурнай праблемай нумар адзін для Беларусі, мяркуе эканаміст.
Натуральна, для забеспячэння стабільнай працы вытворчага сектара трэба цяпер шукаць новых пастаўшчыкоў сыравіны, матэрыялаў і камплектуючых, паколькі з-за заходніх санкцый ранейшыя дзелавыя сувязі разрываюцца.
Еўрасаюз і ЗША ўвялі некалькі пакетаў санкцый у адказ спачатку на фашызацыю рэжыму Аляксандра Лукашэнкі, а пасля на гібрыдную агрэсію супраць еўрапейскіх суседзяў і саўдзел у нападзе Расіі на Украіну.
