Вітаю абсалютную манархію
З яе дэмакратычным развіццём!
Вакол — ні акіяна, ні ракі…
Але наш кэп раздаў кручкі і воблеры,
Гукнуўшы: «Не сумуйце, рыбакі!
Мы будзем тут лавіць — бо я так вырашыў! —
Ляшчоў, чухонь, гусцёрак, шчупакоў…»
І закамандаваў, вусішчы растапырыўшы,
Спадзеючыся на нябачаны улоў.
Ржавее борт. Але каштуе многага,
Што кэп не пакідае карабель!
Прывозяць сухапутнаю дарогаю
Да нас акул, мінтая і фарэль.
Усе пярэчанні варожыя адхаркваю:
У дзіўны час з табою мы жывём!
Вітаю абсалютную манархію
З яе дэмакратычным развіццём!
Каментары