Святлана Алексіевіч расказала «Нашай Ніве», што назву для яе новага выдавецтва прыдумала дырэктарка Алена Казлова (Анка Упала), але саму назву пісьменніца не раскрыла.
Як стала вядома «Нашай Ніве», выдавецтва для жанчын будзе называцца «Пфляўмбаўм».
Пфляўмбаўм — дзявочае прозвішча і паэтычны псеўданім жонкі пісьменніка Максіма Лужаніна Яўгеніі.
Яўгенія Пфляўмбаўм (1908—1996), дачка немца (яе імя па бацьку было Эргардаўна) і беларускі, у 1926 годзе разам з Зінаідай Бандарынай і Наталляй Вішнеўскай выдала калектыўны зборнік «Вершы».
Калі Лужаніна рэпрэсавалі, яна адправілася ў ссылку за ім. Калі ж Лужанін пазней стаў сексотам савецкіх карных органаў, яна атрымала пасаду ў Маскве, у выдавецтве «Оборонгиз» (Абароннае дзяржаўнае выдавецтва).
Перакладала з англійскай мовы творы Джорджа Байрана і Джэка Лондана, а таксама з рускай — Антона Чэхава і Максіма Горкага. Але ўсе яе пераклады друкаваў Максім Лужанін пад сваім прозвішчам. Такім чынам, яна нібы растварылася ў сваім мужу. Цяжка сказаць, чаму так сталася. Ці Лужаніна, прыстаўленага сачыць за Якубам Коласам, лепш публікавалі? Ці Лужанін папраўляў яе пераклады істотна?
Факт толькі, што і паэтычныя кнігі Пфляўмбаўм выйшлі толькі перад яе смерцю і сталі адкрыццём для аматараў паэзіі. Можна сказаць, што вершы Пфляўмбаўм вытрымалі выпрабаванне часам, у адрозненне ад твораў мужа-лаўрэата.
Пфляўмбаўм дажыла да 1996 года. Лужанін (1909—2001) яе трохі перажыў і быў пахаваны побач з жонкай.
Чытайце таксама: Святлана Алексіевіч адкрывае жаночае выдавецтва
