«Pieraapranuli ŭ cyvilnaje adzieńnie, dali hrošy na darohu i adpravili preč». Jak palitviaźni vychodziać pa pamiłavańni

«U ich zastalisia ŭsie prysudy i apielacyi»

Ivan (imia źmienienaje ŭ metach biaśpieki) uzhadvaje, što napisać prašeńnie na pamiłavańnie jamu prapanavali za niekalki tydniaŭ da vyzvaleńnia. Mužčyna spačatku admoviŭsia, ale praź niekalki dzion jaho znoŭ vyklikali i patłumačyli, što ŭ vypadku admovy astatni termin «padasca jamu piekłam». Ivan znoŭ admoviŭsia, ale na nastupny dzień pierad im pakłali papieru i ručku i z pahrozami nastajali na napisańni prašeńnia.

Paśla hetaha ŭsio zacichła roŭna da dnia vyzvaleńnia.

«U toj dzień mianie zabrali z pramzony i adpuścili, pry hetym rečy, a samaje hałoŭnaje — dakumienty ŭsie, akramia pašparta i paśviedčańnia kiroŭcy, nie viarnuli. To-bok u ich zastalisia ŭsie prysudy, apielacyi i h. d. Hruba kažučy, pieraapranuli ŭ cyvilnaje adzieńnie, dali hrošy na darohu i charčavańnie, tyja hrošy, što byli na rachunku, i adpravili preč.

Ciabie zabiraje dniavalny štaba, pryvodzić u štab, tam «režymnik» zabiraje ciabie, idziacie ŭ pakoj pryjomu asudžanych, tudy prynosiać «usie tvaje rečy», pryčym rečy prynosiać raniej, čym ty prychodziš.

Kažuć: «Pieraapranajsia, zabiraj rečy», zatym vyvodziać da vychadu, tam sustrakaje načalnik kałonii, ty padpisvaješsia za vyzvaleńnie, tabie dajuć daviedku, viaduć da buchhałtarki, jana vydaje hrošy, i ciabie vyvodziać za bramu.

Pra vyzvaleńnie ja daviedaŭsia ŭ toj momant, kali mianie pryvioŭ dniavalny ŭ štab, da hetaha nichto ničoha nie kaža».

Pavodle słoŭ Ivana, Juryj Vaskrasienski abzvońvaŭ rodnych niekatorych źniavolenych i prapanoŭvaŭ im dać intervju.

Abmiežavańni paśla vyzvaleńnia

Paśla pamiłavańnia źniavolenym treba stać na ŭlik u kryminalna-vykanaŭčaj inśpiekcyi (KVI) i chadzić adznačacca raz na tydzień. Pry hetym vusna im paviedamlajuć, što ŭ vypadku, kali jany nie pracujuć, raz na tydzień musiać adpracavać vosiem hadzin na hramadskich rabotach. Sudzimaść paśla pamiłavańnia Ivanu nie źniali. Akramia hetaha, jamu pastavili zabaronu na vyjezd ź Biełarusi na termin, roŭny nieadbytamu terminu pakarańnia.

Z momantu vyzvaleńnia da Ivana adzin raz pryjechali supracoŭniki milicyi, pravieryli telefon na najaŭnaść «ekstremizmu». Skazali, kab jon «nie lez nikudy». Pry hetym, kaža surazmoŭca, byli karektnyja i vietlivyja.

• 0
• 0
• 0
• 1
• 0
• 1
• 2
• 0