Dla tych, kamu mała FM-prymača
Druhi dysk estradnika, na pieśniach jakoha hruntujecca słavuty «farmat» biełaruskaha radyjo i telebačańnia.
Nietaropki Chlastoŭ vystupaŭ jašče na «Słavianskim bazary‑93», trapiŭ u studyju «Siabroŭ», a paśla pakinuŭ šerahi «dziaržaŭnych» papsavikoŭ i źjechaŭ na doŭhi čas u Bachrejn. Zarabiŭšy hrošaj, jon nanoŭ zbudavaŭ karjeru niezaležnaha vykanaŭcy z aryjentacyjaj na ŭzornuju eŭrapiejskuju pop‑muzyku. U čym značna apiaredziŭ svajho brata — Andreja Chlastova.
Aranžyroŭki ŭ jaho kudy bolš hustoŭnyja, čym u płojmy kalehaŭ pa «Srebranym hramafonie». Muzyka Chlastova nadta ŭžo rafinavanaja, našpihavanaja tannymi klavišnymi najhryšami. Śmiełym muzyčnym rašeńniam tut nia miesca. Vyniatak — chiba apošniaja pieśnia «Jana» z pryhoža uplecienym saksafonam i aluzijami na Džordža Majkła pačatku 90‑ch.
Chlastoŭ imkniecca da nadzvyčajnaj sproščanaści i ŭ tekstach. Jon viedaje, čaho ad jaho chočuć samanazvanyja biełaruskija pradusary i vydatna adčuvaje stereatypy svajoj niemudrahielistaj aŭdytoryi ad 13 da 18 hadoŭ. Padajecca, što jamu nakanavana hrać rolu «staroha chłopčyka», da skonu piejučy ŭzvyšanyja saładžavyja banalnaści pra nieba dy zory (hladzim na nazvy piesień: «Uvarvacca ŭ nieba», «Dźvie zorki», «Askiepki nieba»…). Dla tych, kamu mała FM‑prymača.
-
U Hrodnie ŭ dziŭnyja kolery pamalavali budynak pieršaj na Biełarusi miedycynskaj akademii, zasnavanaj Tyzienhaŭzam
-
Vietranyja Dziady: voś jak vyhladała siońnia kaplica Kalinoŭskaha i mahiły biełarusaŭ u Vilni
-
Navukoŭcy vyśvietlili, što ludzi čytajuć Vikipiedyju absalutna pa-roznamu — usio zaležyć ad uzroŭniu adukacyi
Kamientary