Błohier Andrej Pavuk raskazaŭ, ci źbirajecca patelefanavać Łukašenku
«Jon vielmi dobry stendapier, i ty jamu ŭžo za hetyja 30 hadoŭ vieryš, što jon taki luty. Ja jaho bajusia nasamreč».
Błohier Andrej Pavuk časta telefanuje čynoŭnikam i siłavikam. U novym vypusku tok-šou «Žyćcio-malina» ŭ jaho spytalisia, ci źbirajecca zvanić Alaksandru Łukašenku.
«A pra što ja ź im budu havaryć? Dla mianie Łukašenka heta niejkaja efiemiernaja fihura, na jakuju ja mahu ŭsio skidvać. Dla mianie jon niežyvy čałaviek, heta niejkaja takaja istota, ehrehar niejki, fantom».
Pavuk śćviardžaje, što mety patelefanavać Łukašenku ŭ jaho niama.
«Heta prosta dzirka, u jakuju možna skidać usie prablemy. Usio, što brudnaje i drennaje ŭ Biełarusi, — heta ŭsio ad Łukašenki. Heta takaja hruša dla bićcia, kali ty telefanuješ čynoŭnikam».
Pavuk pryznajecca, što baicca telefanavać Łukašenku. Jak jon tłumačyć, Łukašenka «vielmi dobry stendapier, i ty jamu ŭžo za hetyja 30 hadoŭ vieryš, što jon taki luty».
«Ja jaho bajusia nasamreč, hetu ŭsiu lutaść. Mnie było b niajomka ź im razmaŭlać. Ale heta b mianie nie spyniła.
Tamu što ŭ mianie byli takija piersanažy, ź jakimi mnie taksama było niajomka razmaŭlać. Ale potym ty biareš siabie ŭ ruki i šukaješ niejkija momanty, dzie možna pra štości [paspračacca]. Heta, darečy, vielmi dobry trenažor dla aratarskaha mastactva, dla debataŭ, kali ty traplaješ u niepryjemnuju, niezvyčajnuju situacyju i tabie treba niejak adtul vyłazić».
Kamientary