Паводзіны дзіцяці — заўсёды падказка для бацькоў, што ў адносінах не так і што трэба рабіць, каб выправіць гэта. Паспрабуйце зразумець, супраць чаго пратэстуе ваша дзіця. Што яно спрабуе вам паведаміць праз дрэнныя паводзіны. А для гэтага прааналізуйце вашыя адносіны: ці ёсць у іх давер і павага.
Будзьце аднагалосныя ў пытаннях выхавання. Мама і тата павінны быць заадно. Маме не варта ператвараць татава «не» на «так», нават калі яна ўпэўнена, што тата не мае рацыі. Вы сям’я — а значыць, адна каманда, у якой аднолькавыя прынцыпы і правілы. Дамоўцеся перш за ўсё паміж сабой, узгадніце, якія меры пакарання будуць ужытыя пры непаслушэнстве. Галоўнае — не абмяркоўвайце гэта ў прысутнасці дзіцяці. Інакш дзіця хутка зразумее, кім і ў якіх выпадках можна маніпуляваць. Дзеці вельмі добра ўмеюць падладжваць мадэль сваіх паводзін пад кожнага дарослага. Напрыклад, калі малеча знаходзіцца з татам, то гэта самае паслухмянае дзіця ў свеце, але калі яно застаецца з мамай — становіцца цяжка кіраваным. Не ідзіце на повадзе ў дзіцяці і старайцеся не паддавацца на шантаж і істэрыкі. Будзьце карэктныя, але цвёрдыя ў сваіх прынцыпах.
Станьце перад дзіцем, глядзіце яму проста ў вочы (пераканайцеся, што яно вас бачыць) і скажыце сваю просьбу. Такім чынам мозг дзіцяці будзе хутчэй вас успрымаць. І не зможа ігнараваць.
Чаму дзеці не слухаюцца? Асноўная прычына дзіцячага непаслушэнства — недахоп увагі і кахання. Успомніце, як вы, магчыма, ігнаруеце просьбу дзіцяці: «Мама, пагуляй са мной». Капрызячы і робячы ўсё наадварот, дзіця спрабуе прыцягнуць да сябе ўвагу. Спосаб дзіўны, але сапраўды дзейсны. Так ці інакш дзіця атрымае дозу сваёй увагі — хай нават такім непрыемным для вас метадам.
Штодня пераконвайце дзіця ў сваёй безумоўнай любові. Часцей кажыце: «Я люблю цябе», «Я люблю цябе, нягледзячы ні на што», «Я люблю цябе нават, калі ты злуешся», «Я люблю цябе, нават калі ты дрэнна сябе паводзіш!, «Я люблю цябе, нават калі лаюся і злуюся на цябе», «Я ганаруся табой», «Я рада, што менавіта ты маё дзіця». Дзіця павінна ведаць, што вы заўсёды на яго баку: вы можаце быць незадаволеныя ўчынкам, але не ім самім. Выдзяляйце час для зносін з уласнымі дзецьмі. Гэта могуць быць гульні, прагулкі або сумесная дзейнасць, сямейныя паходы ў кіно і тэатры. Тут галоўнае не колькасць праведзенага разам часу, а якасць. Такім чынам вы задаволіце галоўнае запатрабаванне свайго малога.
Чым больш вы надаяце часу дзіцяці — тым больш яно паслухмянае і спагаднае.
Павага, эмацыйная блізкасць і давер — аснова правільнага выхавання.
Паважайце меркаванне свайго дзіцяці. З самага дзяцінства паважайце права свайго дзіцяці на ўласную думку. Цікаўцеся яго меркаваннем па розных сямейных пытаннях. Будзьце ўпэўненыя, у гэты момант яно адчуе сябе значным, зразумее, што яго шануюць і паважаюць. Важна таксама заўсёды даваць яму магчымасць выбару. Гэта можа быць права выбіраць адзенне, якое яно сёння надзене, сяброў, з якімі хоча гуляць, ежу, якую хоча есці («Ты на сняданак будзеш кашу ці амлет?»).
- Не крыўдуйце на дзіця. А лепш спытаеце, чым выкліканыя яго паводзіны, крыўдныя для вас, і ці мог ён паступіць інакш. Ні ў якім разе не абвінавачвайце, не прымушайце адчуць віну.
- Менш забарон! Выкарыстоўвайце слова «не», калі яно сапраўды неабходна. Калі вы нешта забараняеце — адразу прапануйце альтэрнатыву. І паспрабуйце, каб варыянтаў было не занадта шмат: двух суцэль досыць. Не варта чагосьці пазбаўляць дзіцяці ці нешта забараняць яму ў той момант, калі вы раздражнёныя. Нельга выхоўваць дзяцей у дрэнным настроі. Не дазваляйце сабе зрывацца на дзецях.
- Замест пакаранняў больш хваліце. Заўсёды знойдзецца нагода, калі вы можаце зрабіць камплімент свайму дзіцяці. Старайцеся рабіць гэта часцей.
- Навучыцеся дамаўляцца з дзіцем. Спытайце, чаму дзіця хоча (ці не хоча) менавіта гэтага? Чаму гэта важна для яго? Замест «Цяпер ты…» ці «Я хачу, каб ты…» выкарыстоўвайце такія словы, як «Давай мы…», «Як наконт таго, каб мы паспрабавалі…» — гэта пакажа дзіцяці, што вы гатовы супрацоўнічаць і улічваеце яго пажаданні.
- Дайце дзіцяці магчымасць выгаварыцца. Дзецям важна дзяліцца падзеямі свайго жыцця. Ківайце ў паўзах, задавайце пытанні, калі яны ў вас з’явяцца.
- Шчыра цікаўцеся жыццём: з кім сябруе, пра што марыць, чым захапляецца ваша дзіця.
Дзеці капіруюць паводзіны дарослых. Напрыклад, калі вы падвышаеце голас, адстойваючы свае інтарэсы, дзіця будзе паступаць гэтаксама ў зносінах з вамі. Кантралюйце свае эмоцыі, не дазваляйце дрэннаму настрою псаваць вашы адносіны. Дзеці за вамі назіраюць 24 на 7. І памятайце, што яны больш засвойваюць не тое, што і як вы кажаце, а тое, як вы робіце. Калі вы хочаце, каб дзіця ўважліва ставілася да вашых слоў, пакажыце яму, што ў вашай сям’і прынята прыслухоўвацца да слоў адно аднаго, незалежна ад узросту.
