«Шкадую, што не сустрэліся». Святлана Алексіевіч дапускае, што памерлы ў Германіі беларус мог быць яе родзічам
«Можа, я б магла яму дапамагчы», — кажа вядомая пісьменніца.
48-гадовы Віктар Алексіевіч з Беларусі хацеў атрымаць палітычны прытулак у Германіі і знаходзіўся ў лагеры для бежанцаў у Цырндорфе. Па словах суседа па пакоі, з якім гаварыла «Радыё Свабода», Віктар сцвярджаў, што ён брат пісьменніцы Святланы Алексіевіч.
Святлана Алексіевіч дапускае, што Віктар мог быць яе дваюрадным ці траюрадным братам, але з ім яна не была знаёмая. Пісьменніца прыгадала, як адна журналістка гаварыла ёй пра беларуса, які аказаўся ва Украіне і казаў пра сваяцкія сувязі з ёю. Святлана Аляксандраўна адправіла для яго ліст, але адказу не было.
Імя таго мужчыны яна не памятае, таму невядома, ці гэта той жа Алексіевіч, які прасіў прытулку ў Германіі.
Нобелеўская лаўрэатка адзначае, што на Гомельшчыне ў вёсцы Камаровічы, адкуль яе бацька, многія з прозвішчам Алексіевіч. Там шмат яе родзічаў. У прадзеда было 5 братоў. Быўшы ў Беларусі, яна паставіла дзеду помнік, але бабулінай магілы ёй не ўдалося знайсці. Бабуля Святланы Алексіевіч памерла ў партызанскім атрадзе ад тыфу.
«Не думаю, што ён прыдумаў. Ён сапраўды мог быць маім далёкім родзічам, — заўважае Святлана Аляксандраўна. — Дужа шкадую, што мы пры жыцці з ім не знайшліся. Можа, я б магла яму чым дапамагчы».
Віктар Алексіевіч, магчыма, не першы раз спрабаваў атрымаць прытулак у Нямеччыне. У яго былі праблемы са здароўем. Скардзіўся на прыступы і двойчы непрытомнеў. Расказваў, што баіцца замаху на сябе і што яму пагражалі. Ахова лагера думала, што ён пад наркотыкамі. Але Віктар кляўся, што нічога не прымаў. У яго абшукалі ўсе рэчы і нічога не знайшлі.
Па словах суседа, Віктар не быў падобны да наркамана, з усімі камунікаваў адэкватна. У ноч на 7 лістапада ён страціў прытомнасць і яго забралі ў шпіталь. Удзень ахоўнікі сказалі, што Віктар памёр.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬГлядзіце таксама:
Як 30 гадоў таму судзілі Святлану Алексіевіч, а ў Купалаўскім ішоў спектакль па яе кнізе
Цяпер чытаюць
«Калі мне прыляціць, я гатовая». Наста Рагатко — пра сэкс-сцэну ў сваёй кнізе, прарасійскіх сваякоў, Гаюн і Матольку47
Каментары