Беларусаў прымушаюць падпісвацца не толькі за Лукашэнку, але і яго спарынг-партнёраў на выбарах
Многіх беларусаў прымушаюць ставіць подпісы «добраахвотна-прымусова» за альтэрнатыўных кандыдатаў, паведамляе «Люстэрка».
Жанчына, якая працуе ў адным з прыватных прадпрыемстваў Віцебска, расказала выданню, што многія з яе калег баяцца пакідаць аўтограф за «канкурэнтаў» Лукашэнкі.
«Нас сабраў кіраўнік і сказаў па чарзе прыйсці з пашпартам у яго кабінет. Ён ніяк не палохаў, не ўгаворваў, проста сказаў, што трэба, і ўсё. Прапаноўваў пакінуць подпісы за двух прэтэндэнтаў: Лукашэнку і таго, які ідзе ад Камуністычнай партыі (Сяргея Сыранкова. — Заўв.).
Многія калегі цалкам добраахвотна распісваліся за першага, але за камуніста — не. Усе баяцца магчымых звальненняў, як гэта было пасля мінулых выбараў, калі падпісанты за іншых палітыкаў падпадалі пад рэпрэсіі».
З прымусовым зборам подпісаў за яшчэ адну «альтэрнатыўную» прэтэндэнтку Вольгу Чамаданаву (яшчэ да выхаду з гонкі) сутыкнулася іншая суразмоўца выдання, якая працуе ў адным з дзіцячых садкоў Гомеля.
«Як нам сказалі, усіх кіраўнікоў устаноў адукацыі абавязваюць збіраць подпісы. Нашаму дырэктару дасталася Чамаданава, кіраўніцтву адной з суседніх школ — Лукашэнка».
Збор подпісаў за вылучэнне Вольгі Чамаданавай праходзіў «у добраахвотна-прымусовай манеры».
«Нас усіх сабралі быццам бы на нараду, дзе пераканаўча прасілі паставіць подпіс за Чамаданаву, але пры гэтым сказалі, што прымусіць нас не могуць, — тлумачыць суразмоўца. —
Але на справе атрымалася так, што тых, хто подпіс не паставіў, выклікалі ў кабінет. І настойліва прасілі гэта зрабіць, аргументуючы тым, што мы працуем у дзяржструктуры і атрымліваем заробак, жывем пад мірным небам і гэтак далей. Казалі, што калі мы не ставім подпіс, то не хочам працаваць, не паважаем кіраўніка і вельмі моцна яго падстаўляем.
Яшчэ казалі, што калі нам нешта не падабаецца, то мы можам з'язджаць у Польшчу. Былі крыкі і эмоцыі, загадны тон. У многіх нашых супрацоўнікаў дзеці пасля 2020 года з'ехалі ў Амерыку і Польшчу. Але нават ім нічога не ўдалося зрабіць, прыйшлося падпісвацца».
Раней «Наша Ніва» пісала, як у абавязковым парадку збіраюць подпісы за Лукашэнку. Тых, хто адмаўляецца, заносяць у чорныя спісы.
Цяпер чытаюць
«Калі мне прыляціць, я гатовая». Наста Рагатко — пра сэкс-сцэну ў сваёй кнізе, прарасійскіх сваякоў, Гаюн і Матольку60
Каментары