Мінская дызайнерка: Размаўляць па-беларуску, не спытаўшы суразмоўцу, ці зручна яму, — свінства
Ураджэнка Алматы Юлія Сергіна перакананая, што ветліва — размаўляць у Беларусі па-руску.
«Размаўляць ужывую па-беларуску, не спытаўшы, ці зручна суразмоўцу, я лічу проста такім жа свінствам, як пазяхаць з адкрытым ротам і есці рукамі ў кафэ», — дзеліцца сваім каштоўным меркаваннем мінская дызайнерка Юлія Сергіна.
Жанчына нарадзілася ў Алматы, у шасцігадовым узросце яе прывезлі ў Беларусь. Юлія вырасла ў Барысаве, цяпер жыве на два гарады — Барысаў і Мінск. Сергіна раней працавала на радыё, а цяпер займаецца дызайнам, праектуе мэблю і інтэр’еры анлайн пад брэндам 10Muza.
Дызайнерка прызнаецца, што з рускай мовай у яе таксама праблемы, дапускае шмат памылак. А вось беларуская мова яе ўвогуле раздражняе:
«Не падабацца мне беларуская мова, таму што людзі маюць вельмі маленькі слоўнікавы запас і не ўмеюць выражаць свае думкі. Гэта здзек з маіх вушэй і вачэй, калі каверкаюць рускія словы і пішуць іх па-беларуску.
Не падабаецца мне беларуская мова з вуснаў людзей, хто на ёй піша ў сеціве. Пачварнасць проста».
Сергіна робіць выключэнне для п’ес у Беларускім драматычным тэатры і маўлення знаёмага ёй выкладчыка Акадэміі Мастацтваў у Мінску. «А астатняе для мяне пачварная пачварнасць», «агідная бязглудзіца» — не стрымлівае сябе ў выразах Юлія Сергіна, не разумеючы, што яе словы ўтвараюць склад злачынства па артыкуле 130 Крымінальнага кодэкса (распальванне варожасці).
Цяпер чытаюць
«Хачу ўзяць інтэрв’ю» — «Не» — «Давайце я вас сфатаграфую» — «Не». Бяляцкі расказаў пра сустрэчу ў калоніі з Пратасевічам3
Каментары
Аднак, жыць у Казахстане і не сустрэцца з багатай гісторыяй дэпартаваных савеца-расейскімі ўладамі народаў, гэта дае крыху падказку наконт узроўня развіцця гэтай непрыемнай персаналіці