Zabiaruć - nie zabiaruć?

Ci nadzienie lidar Moładzi BNF kirzačy? Fotakarespandentka NN naviedała Franaka Viačorku, jaki abśledujecca ŭ vajskovym špitali.

Kab patrapić u Respublikanski Vajskovy špital, treba prajści praz «viartušku». Achoŭnik pytańniaŭ nie zadaje, i ja bieśpieraškodna kirujusia ŭ budynak 2‑j kardyjałohii, kudy dastavili «zakličnika» Franaka Viačorku.

Lider Moładzi BNF sustrakaje mianie na hanku ŭ daŭhim chałacie i dziŭnych botach. «Vopratku i abutak vydali, — havoryć Franak. — U maroz ciopła, naturalnaja voŭna. Boty — skuranyja. Vyhladajuć, praŭda, trochi pa‑saviecku».

Pakul padymajemsia ŭ pałatu, małady palityk demanstruje prybor dla vymiareńnia cisku, jaki na sutki prymacavali da cieła. Za paŭhadziny, što ja praviała ŭ špitali, štukovina pačynała pracavać trojčy.

Nahledziačy na pryjomny čas, naviedvalnikaŭ u špitali amal niama. Dyj pacyjentaŭ niebahata — ŭ pałacie apazicyjaniera pałova łožkaŭ volnyja. Dobry ramont u stałoŭcy, bankamat i infakijosk «Biełarusbanka» ŭ chole, jość navat špitalny kinateatr — adčuvaju, što ja patrapiła ŭ miedyčnuju ŭstanovu nie dla šarahovaha hramadzianina.

U pałacie №319, dzie lažyć Franak, kidajucca ŭ vočy ikony na ścienach, pamazok dla haleńnia (niaŭžo takimi jašče karystajucca?!) i dźvie šapki‑ušanki na palicy (adna karakulevaja, druhuju ja nie zmahła identyfikavać). Jak havoryć sam Franak, tut lakujucca «stałyja vajskoŭcy, jakija praciahvajuć žyć u Savieckim Sajuzie». Pa ironii losu, samoha Viačorku raźmieścili na tym ža łožku, dzie hod tamu prachodziŭ abśledavańnie aktyvist Moładzi BNF Źmicier Žaleźničenka (ciapier jon słužyć u transpartnych vojskach u Žłobinie).

Toje, što Franaka adpraviać‑taki słužyć, užo nie vyklikaje sumnievu ni ŭ koha. «Siabry navat cukierki prynosiać «Hienieralskija», — kaža Viačorka‑małodšy. — Zvaniŭ Žaleźničenka, havoryć, što jahonyja kamandziry ŭžo čakajuć mianie ŭ svaju častku».

«Atmaśfiera tut takaja, što źnikajuć usie chvaroby, — žartuje aktyvist. — Sasudy — pašyrylisia. Parałaps mitralnaha kłapanu amal zahaiŭsia, hastryt adyšoŭ. Hastryt, jaki jość amal u kožnaha — u mianie nie znajšli! Dobra, što choć hrupa kryvi nie źmianiłasia».

Našuju razmovu pierapyniaje maładaja asoba ŭ biełym chałacie, jakaja litaralna ŭryvajecca ŭ pałatu: «Franak, Vy choć na viačeru chadzili?»

Raźvitvajemsia. U kalidory niekalki mužčynaŭ piensijnaha ŭzrostu hladziać frystajł pa televizary. U Franaka znoŭ spracoŭvaje aparat pa vymiareńni cisku. Pakazvaje 170 na 110. «Padvyšany, — z aptymizmam kanstatuje aktyvist. — Jašče pazmahajemsia!».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0