«Čyrvona-zialonyja kolery pchajuć uvohule ŭsiudy». Čytač z pravincyjnaha horada raskazvaje svaje ŭražańni ad ciapierašniaj Biełarusi

Žyćcio ŭ nas ciapier stała padkantrolnym z usich bakoŭ. Bolšaść arhanizavanych mierapryjemstvaŭ prachodziać pa scenaryjach, na ich niama nijakich vypadkovych ludziej.

Ludzi niaredka daviedvajucca, što ŭ našym horadzie, akazvajecca, niešta praviali, tolki pastfaktum. Nijakich ułasnych inicyjatyŭ, ničoha kali nie niepasredna arhanizavanaha, to nie sankcyjanavanaha ŭładami nie dapuskajecca. 

A pa ŭstanovach usiudy rasstavili stendy pa «hienacydzie biełaruskaha naroda».

Šmat čyrvona-zialonych ściahoŭ. Ja navat skažu, što ŭskosna jany faktyčna paŭsiul, bo čyrvona-zialonyja kolery pchajuć uvohule ŭsiudy, da miesca i nie da miesca. Naprykład, na pavietranych šarykach i inšaj padobnaj pradukcyi — dzie tolki možna.

U toj ža čas bieła-čyrvonaha spałučeńnia ŭ takich vypadkach starajucca ŭvohule nie dapuskać.

Kali ładziać jakija kancerty, to ŭ pieršyja šerahi siarod hledačoŭ sadziać haradskoje čynavienstva. Kali kancerty darmovyja, to ludzi na ich chodziać, ale nie skažu, što ich tam nadta šmat. Faktyčna stvarajecca taki zahončyk adharodžany, dzie jość ałkahol, to ludzi napadpitku tam i baviać čas. U toj ža čas turne artystaŭ, jakija vystupajuć za hrošy, časta admianiajucca, nie asabliva na ich chodziać. 

Kali mierapryjemstva dziaržaŭnaje, to pa stylistycy heta jak «miaščanskaje viasielle», «cyhany i miadźviedzi», abo «doraha-bahata». Mnohija mierapryjemstvy supravadžajucca salutami.

Akramia taho, apošnim časam u horadzie raptam kinulisia čamuści ŭsiudy rabić niejkija biezhustoŭnyja ŭpryhožvańni, adnosna jakich časta niemahčyma patłumačyć, dziela čaho jany ŭvohule patrebnyja.

Što da ekanamičnaj situacyi, to ŭ nas pamienšała kolkaść kram, a što da tavaraŭ, to vialikija pytańni da ich jakaści. Naprykład, u «Elektrasile» praktyčna ŭsie tavary ź nieznajomymi brendami, i niejak im nie chapaje łosku, ci što.

Kali staju ŭ čarzie atrymlivać niešta na Wildberries, to pryhladajusia da tych rečaŭ, što zabirajuć inšyja ludzi. Uražańnie, što zbolšaha ŭsio nizkajakasnaje, jak na adzin raz. Dy i samomu prychodzić pa jakaści horšaje ŭ paraŭnańni z raniejšym. 

Toje ž tyčycca i praduktaŭ. Mała taho što ceny padraśli, ale praduktaŭ uvohule stała mienš u sensie asartymientu, i jakaść pahoršała.

Ja, naprykład, lublu i caniu chleb, ale apošnim časam amal nie znachodžu smačnaha. Raniej byŭ, a ciapier źnik. 

Akramia taho, stała źmianiacca vaha ŭpakoŭki. Byvaje, užo ciažka z chodu skazać, kolki kaštuje kiłahram taho ci inšaha praduktu, bo rasfasoŭka źmienšyłasia i stała vielmi raznastajnaja.

Kali kazać pra materyjalny stan žycharoŭ svajho doma, dzie bolš za 100 kvater, to lepšyja mašyny tolki ŭ dvuch pradprymalnikaŭ, byłych supracoŭnikaŭ milicyi, vajskoŭcaŭ i sudździ. U astatnich ničoha asablivaha. Zarobki jak by i bolšajuć, ale ludzi žalacca, što ich nie chapaje.

Źnizilisia tempy žyllovaha budaŭnictva, vielmi niepryvabnyja jaho ŭmovy. Budujecca sacyjalnaje žyllo, ale tudy traplajuć tolki šmatdzietnyja.

Z darohami, vadoj, ramontami prablemy jak byli, tak i zastalisia. Na publičnyja skarhi ŭłady adhukajucca chutčej, a voś na cichija amal nie reahujuć.

Ale ŭvohule, viadoma, žyćcio idzie, žyvym nichto ŭ mahiłu nie lezie. 

Chto raniej piŭ, toj i pje, chitruny, prystasavancy dy bajaźliŭcy taksama jak byli, tak i zastalisia. Skazaŭ by tolki, što ciapier jany zaŭvažna bolš, čym raniej, aśmialeli, publična demanstrujuć łajalnaść.

Jość pierabiežčyki ŭ praŭładny łahier i siarod tych, chto ŭ 2020 hodzie spačuvaŭ pratestoŭcam. Jany ciapier zaŭziata sprabujuć dakazać, što tady ŭsich padmanuli, i sami jany pavieryli, i ludzi pavialisia.

A niekatoryja kažuć takija słovy: ja taksama dumaju hetak ža, jak i vy, ale ŭ mianie troje dziaciej. I jak mianiać Łukašenku, kali vakoł vajna. U takim stanoviščy, maŭlaŭ, «koniej na pierapravie nie mianiajuć», i mienavita jon nie dapuskaje ŭciahnuć nas u vajnu.

Što da nastrojaŭ inšych ludziej, to jość adčuvańnie, što peŭnaja ich kolkaść zataiłasia, načapili ŭśmiešku, i maŭčać. Što ŭ ich u hałavie, nieviadoma. Časam byvaje, što niejkaja niezadavolenaść praryvajecca razam ź nieaściarožnym słovam, ale raźvićcia heta nie atrymlivaje.

U kampanijach kudy mienš, čym raniej, abmiarkoŭvajuć palityku. I bačna, što ludzi stali čaściej vydalać nie tolki pryvatnuju pierapisku, ale, naprykład, i dopisy ŭ ahulnym čacie kłasa ci kaapieratyva.

Uvohule ž ludziej vakoł jaŭna mienšaje, nie-nie dy i daviedaješsia, što chtości źjechaŭ. 

• 47
• 0
• 3
• 1
• 0
• 30
• 2
• 0