Mužčyna z Čyty 70 hadoŭ šukaŭ baćku-biełarusa, a znajšoŭ na šou Małachava bratoŭ
U prahramie «Małachaŭ» na rasijskim telebačańni raspaviali historyju siamji biełarusa Michaiła Krašeŭskaha, jakoha ŭsio žyćcio maryŭ ubačyć jaho syn z Čyty — Stanisłaŭ Miaśnikoŭ, piša «Kamsamołka».
Padčas telešou Stanisłaŭ, jaki chutka adśviatkuje 70-hodździe, daviedaŭsia, što jaho baćka Michaił Krašeŭski pamior. Ale redaktary prahramy znajšli ŭ Biełarusi bratoŭ Stanisłava — Alaksandra i Piatra. Rodnyja ludzi, budučy ŭžo ŭ šanoŭnym uzroście, upieršyniu sustrelisia.
— Z samaha rańniaha dziacinstva ja vielmi chaču znajści svajho dziadulu, — skazała Volha, dačka Stanisłava. — Ja sabie dała słova, što pavinna znajści baćku taty.
Stanisłaŭ Michajłavič Miaśnikoŭ nikoli nie bačyŭ svajho baćku, ale viedaŭ pra jaho sa słoŭ maci Ludmiły. Znajomstva Ludmiły i Michasia Krašeŭskaha adbyłosia ŭ pačatku 1950-ch.
— Dziadula prachodziŭ słužbu ŭ pasiołku Atamanaŭka (niedaloka ad Čyty), u aŭtamabilnym bataljonie. Heta byli 1953—1955 hady, — raspaviadaje Volha. — Jany paznajomilisia z babulaj na tancach i zakruciłasia historyja.
Skančajučy słužbu i adpraŭlajučysia dadomu, Michaś Krašeŭski viedaŭ, što Ludmiła ciažarnaja.
— Vidać, abiacaŭ viarnucca. Mama pisała jamu niekalki listoŭ, adpraŭlała fatahrafiju, kali mnie ŭžo hod byŭ, — skazaŭ Stanisłaŭ.
Listy i fota dajšli da Biełarusi.
— Dajšli listy ad jaho maci. Jany jaje zvali, ale jana niby pabajałasia. Kali b jon zaprasiŭ, to, viadoma, pajechała b jana, — praciahnuŭ uspaminać Stanisłaŭ.
Jon pryznaŭsia, što było ciažka žyć biez baćki. Chłopčyk vielmi chacieŭ ubačyć tatu, ale žyćcio išło. Stanisłaŭ Miaśnikoŭ stvaryŭ svaju siamju, vyhadavaŭ dziaciej, staŭ užo pradziedam. Adnak žadańnie ŭbačyć baćku i daviedacca pra jaho los nie źnikła.
U siamiejnym albomie bieražliva zachoŭvałasia adzinaja fatahrafija Michaiła Krašeŭskaha, jakuju jon zrabiŭ jašče padčas terminovaj słužby.
— Baćku ja bačyŭ tolki na fatahrafii, a vychoŭvaŭsia ŭ dziaduli z babulaj. U mianie kryŭdy na jaho niama, — skazaŭ Stanisłaŭ Michajłavič. — Maci kryŭdziłasia, a ŭ mianie jakaja moža być kryŭda? Daŭ mnie žyćcio. Ja stvaryŭ siamju, dzieci ŭ mianie cudoŭnyja, unuki, praŭnuki.
Voś z takim pačućciom jon i čakaŭ sustrečy z baćkam.
— Ja prašu adšukać majho baćku. 70 hadoŭ jaho šukaju i maru ŭbačyć. Dla mianie heta sardečny bol. I maje dzieci marać jaho ŭbačyć. U mianie nie było baćki, a ŭ ich dzieda, — źviarnuŭsia jon na TB.
Redaktary i karespandenty prahramy paśla praciahłych pošukaŭ vyjšli na Michasia Piatroviča Krašeŭskaha. Jon naradziŭsia ŭ 1931 hodzie ŭ vioscy Kijaviec, što ŭ Krupskim rajonie Minskaj vobłaści.
Tam udałosia znajści Alaksandra i Piatra — synoŭ Michaiła. Ale Michasia Krašeŭskaha ŭ žyvych užo niama.
Vyśvietliłasia, što ŭ 1950-ch jon ažaniŭsia z Nadziejaj i ŭ šlubie naradzilisia dva syny.
Syn Alaksandr raskazaŭ, što baćka niezadoŭha da śmierci chacieŭ znajści svajho starejšaha syna z Čyty i navat rabiŭ zapyty. Tak Alaksandr i daviedaŭsia, što ŭ jaho jość brat.
— Ja liču, viadoma, što sumleńnie jaho mučyła i jon pieražyvaŭ, — skazaŭ Alaksandr.
Piotr i Alaksandr pryjechali na prahramu i sustrelisia z rodnym bratam Stanisłavam. Jany mocna abnialisia.
Jašče da prahramy byli praviedzieny testy DNK i paćvierdziłasia, što Piotr, Alaksandr i Stanisłaŭ — rodnyja braty pa mužčynskaj linii.
U čas prahramy taksama vyśvietliłasia, što Ludmiła z Čyty jašče doŭha pisała Michaiłu ŭ Biełaruś. Adpraŭlaŭ paštoŭki — vinšavańnie z novym 1969 hodam — baćku, babuli i dziadulu ŭ biełaruskuju viosku i juny Stanisłaŭ. Rodnyja Michasia Krašeŭskaha ich znajšli i pakazali padčas prahramy.
Dzicia tady padpisała vinšavańnie tak: «Vaš syn i ŭnuk Stanisłaŭ, mnie ŭžo 13 hadoŭ». Rodnyja Michasia kažuć, što baćki chavali ad Michasia listy i paštoŭki z Čyty.
I ŭsio ž, niachaj i ŭ takim uzroście, ale braty sustrelisia i byli hetamu vielmi rady.
Zakrytaja spravazdača Minzdaroŭja paćviardžaje demahrafičnuju katastrofu15
Kamientary