Таямнічае знікненне і смерць мінчанкі Вольгі Балашовай у дзень Маршу 22 лістапада. Што расказаў сын
Тэлеграм-каналы і сацсеткі абмяркоўваюць таямнічае знікненне і смерць 48-гадовай мінчанкі Вольгі Балашовай. Яе імя і прозвішча з’явіліся ў спісах валанцёраў, якія адсочваюць затрыманні — а праз пару дзён жанчыну знайшлі мёртвай.
«Наша Ніва» пагаварыла з Глебам, сынам жанчыны.
«Мама знікла 22 лістапада. Мяне дома не было, толькі сястра. Але мама сышла рана — сястра яшчэ спала.
Тэлефон маці пакінула дома. Ён быў амаль разраджаны, заставалася 7%. Звычайна тэлефон яна брала з сабой, чаму ў гэты раз зрабіла інакш — мы не ведаем. Пакідала мабільнік дома толькі калі выходзіла ненадоўга, хвілін на 15».
Глеб кажа, што ўдзень 22 лістапада яны з сястрою захваляваліся і пачалі пошукі маці. Спачатку падумалі, што яна пайшла ў царкву — жанчына была верніцай і наведвала храм. Але ў царкве адказалі, што Вольга не прыходзіла.
«Я абзваніў знаёмых, сяброў, аб’ехаў усе месцы, дзе яна магла б быць — нідзе нічога, — кажа Глеб. —
У той жа вечар на беразе Цнянскага вадасховішча знайшлі рэчы Вольгі. На зямлі было паліто, боты, штаны, швэдар — уся вопратка, акрамя бялізны.
Цела знайшлі ў вадзе толькі 25 лістапада.
«Што гэта было, пакуль незразумела. Пасля ўскрыцця мне нічога канкрэтнага не сказалі. Прычына смерці — нявызначаная, дата смерці — нявызначаная. Ці ёсць на целе сляды гвалту, я таксама не ведаю», — кажа сын.
Глеб жыў разам з маці. Па яго словах, апошнім часам канфліктаў ні з кім у Вольгі не было, іншых праблем — таксама. Паводзіла сябе жанчына таксама як звычайна.
«Яна працавала намесніцай галоўнага бухгалтара ў Парнікова-цяплічным камбінаце. Але наколькі я ведаю, на працы ўсё было нармальна, я размаўляў з яе калегамі», — кажа Глеб.
Цяпер вядзецца следства, дакладныя прычыны і абставіны здарэння высвятляюцца.
І па сёння ў сацсетках актыўна абмяркоўваюць выпадак — бо імя і прозвішча Вольгі ўбачылі ў спісах затрыманых пасля Маршаў 22 лістапада. З’яўляюцца версіі, што жанчына магла стаць чарговай ахвярай сілавікоў.
Але сын кажа, што інфармацыі ад валанцёраў пра затрыманне Вольгі не было. Наадварот — гэта ён сам унёс туды звесткі пра маці.
«Яна выходзіла ў чырвоным паліто і светлым капелюшы, а ў той дзень у нас на раёне былі затрыманні. І я падумаў, што яе маглі схапіць сілавікі, таму сам і напісаў валанцёрам», — тлумачыць Глеб.
Пахавалі Вольгу Балашову у суботу, 28 лістапада.
Цяпер чытаюць
Дзяржаўныя сацыёлагі: Беларусы найперш звязваюць сваю дзяржаўнасць з Вялікім Княствам Літоўскім16
Каментары