— Не, чаму ж памёр? Ён проста стаў ахвярай таго, што, калі я пачаў весці тры праекты, у мяне стала не хапаць сіл. І гэта прыводзіла да назапашвання стомленасці, раздражнення, і ў выніку пакутуе праца, асабістае жыццё і астатняе.
Чаму ж менавіта стрымы сталі ахвярай? Чалы кажа, што праект «Навіны» — для яго выклік. Бо ён чалавек гаваркі, але не можа пісаць. Таму «Навіны» — гэта спроба зрабіць менавіта тэкст, які чытаецца з суфлёра. А стрым для Чалага ўжо не чэлендж.
Сяргей гаворыць, што стрымы ён намагаецца пераасэнсаваць. І першапачаткова была іншая ідэя, не ў тым, «каб сядзець у ютубе» — «так атрымалася з-за кавіду».
Хутчэй Чалы бачыць гэта як студыйную праграму з гледачамі, але «гэта не можа быць штотыднёвай праграмай, можа, яна будзе штомесячнай».
— Але я планую сур'ёзна да гэтага вярнуцца, — абяцае аналітык.
Чалы скардзіцца, што сёння ён незадаволены сабою, бо «ёсць сур'ёзны перагруз з пункту гледжання таго, што трэба аналізаваць».
— Я не паспяваю. У мяне зараз адкрыты тры вокны браўзера, ледзь не па 20 закладак у кожным. І я разумею, што некаторыя рэчы, якія на самай справе мне патрэбныя былі б для чытання і ўкладвання ў нейкую сістэму, я, хутчэй за ўсё, ужо проста выпушчу. І гэта даволі хрэновае адчуванне, таму што яно здольнае нараджаць другую небяспеку — мітуслівасць, і ты можаш быць павярхоўным у некаторых рэчах.
На пытанне, ці пабачым мы некалі Чалага па-беларуску, той адказаў, што не ведае.
— Шчыра кажучы, мне не вельмі падабаюцца гэтыя ідэі аб тым, што хтосьці, хто гаворыць адно і тое ж на нейкай мове, лепшы, чым на іншай. Мне здаецца, што важнейшы сэнс, чым форма.
Рэктар Дук пра сучасны момант: Такога звярынага выскалу не было ніколі
Расійскі акадэмік папракнуў украінцаў, што яны не могуць жыць без туалетнай паперы
«Адвёз бабулі, а яна схавала ў сейфе на працы». Беларусы расказалі, дзе хавалі бчб‑сцягі на выпадак ператрусу і як іх правозілі праз мяжу
Будзьце ўжо аб'ектыўнымі - калі цытаваць, дык паслядоўна