Былая зняволеная расказала пра сустрэчу з Настай Лойка і сям'ёй Лівянтаў за кратамі
Дзяўчына, якая правяла на Акрэсціна 15 сутак у снежні мінулага года, распавяла «Вясне», у якім стане была праваабаронца Наста Лойка пасля двух месяцаў арышту, пра сям'ю Лівянтаў і рэпосты, за якія затрымлівалі сакамерніц.
«Наста Лойка вельмі схуднела, была вельмі стомленая»
На Акрэсціна дзяўчыну спачатку адправілі ў двухмясцовую камеру, дзе было больш за 10 чалавек.
«У камеры была Наста Лойка. За час арышту яна вельмі схуднела, была вельмі стомленая,
— згадвае былая зняволеная. — Надзея Астапчук (алімпійская чэмпіёнка па кіданні ядра) саступіла мне сваё месца на падлозе ў тую ноч. Усе дзяўчаты прыціскаліся адна да адной, таму што на ІЧУ было вельмі холадна.
Дзяўчаты ляжалі ў радочак і прыціскаліся, а паміж імі былі бутэлькі з гарачай вадой.
Наста ўставала некалькі разоў за ноч і мяняла ваду, якая астывала, на гарачую. Мы ляжалі ўсе ўздоўж камеры, а Надзя Астапчук — папярок. Яна ўсю ноч грэла нашы ногі, а мае яшчэ і абдымала, каб я не захварэла ў першы дзень, таму што разумела, што мяне чакае доўгі тэрмін.
Раніцай мяне Наста прымусіла паесці, таму што мне не хацелася. Я хварэла на грып ужо некалькі тыдняў, дрэнна сябе адчувала і тыдзень да гэтага практычна не магла есці».
Дзяўчына згадвае, што Насце Лойцы на той момант не перадавалі некаторыя лекі, гарманальныя прэпараты ў тым ліку. А цёплыя чаравікі, якя перадалі Лойцы ў РУУС, не налазілі на ногі з-за ацёкаў.
«Наста на Акрэсціна праводзіла з усімі юрыдычныя кансультацыі. Яна знаходзілася там два месяцы. Насамрэч, там і 15 сутак цяжка адсядзець. Нейкую частку яна сядзела на ІЧУ, але ў асноўным на ЦІПе, хоць у ізалятары лягчэй — там паветра ёсць».
Яўген Лівянт у камеры чытаў сакамернікам лекцыі
Яўген і Юлія Лівянты
Пазней дзяўчыну перавялі ў іншую камеру. Там з ёй была Юлія Лівянт (палітзняволеная жонка вядомага рэпетытара Яўгена Лівянта) разам з дачкой.
«Юлю да нас прывялі на два дні, а потым яе рэзка забралі і на наступны дзень прывялі Ганну Лівянт. А ў камеры насупраць нас сядзеў яе бацька.
Мы пра гэта даведаліся, калі вельмі малады супрацоўнік нам прыадчыніў «кармушку», а таксама ў камеры насупраць. І мы ў гэтую шчылінку ўбачылі, як на нас вельмі ўважліва глядзяць два вокі. А потым гэты хлопчык нам адкрыў «кармушкі» цалкам. Ён так пакінуў нам на хвілін 15.
Ганна сядзела на ложку каля дзвярэй. І аказваецца, увесь гэты час на нас глядзеў яе бацька.
Таму, калі акенца адчынілася, Аня пазнала бацьку і яны нават з дапамогай жэстаў змаглі адно з адным пагаварыць. Яна паказала колькі ёй сутак далі, а Яўген — колькі яму. Аня паказала, што мамы з ёй няма. Потым Яўген паказаў кніжку Стывена Кінга. А яшчэ мы часам чулі, як Яўген чытаў лекцыі ў камеры.
Але гэта яшчэ калі Юля была ў камеры. Яна распавядала, што спачатку затрымалі яе і мужа, а дачка і яе муж Мікіта прыехалі з Польшчы на дзень нараджэння і навагоднія святы.
Калі затрымалі бацькоў, Аня і Мікіта паехалі ў РУУС перадаць лекі — у Юлі цукровы дыябет і ёй жыццёва важна прымаць таблеткі. І ў выніку Аню з мужам забралі. А Юлі было складана з-за хваробы, таму што ёй нельга бульбу, хлеб, цукар. Суп нельга было, бо там бульба, і заставалася толькі есці кашы».
Кагосьці затрымалі за «Купалінку», кагосьці — за відэа горада, куды трапіла міліцэйскае аўто
Былая зняволеная расказвае, што большасць яе сакамерніц сядзелі за рэпосты (арт. 19.11 КаАП).
«Адна дзяўчына сядзела за рэпост верша ва ўкантакце нейкага беларускага аўтара і за тое, што пераслала дачцэ песню «Купалінка». За верш і песню ёй далі 10 сутак.
Пасля вызвалення яна паспела прыехаць дадому і схадзіць у душ. А ўвечары прагучаў званок у дзверы, яна адчыніла, а супрацоўнікі ёй сказалі, што яна забылася падпісаць нейкую паперку. Яна адразу зразумела, што гэта значыць. Яе прывялі і зноў далі 10 сутак. І на працягу гэтых 20 сутак у яе не спыняючыся ішлі месячныя. Да канца тэрміну яна была проста белая, я такога колеру скуры ніколі не бачыла.
Адна дзяўчына трапіла за тое, што яна здымала панарамнае відэа Мінска на Кастрычніцкай плошчы, і ў канцы на відэа трапілася міліцэйская машына. Да яе адразу падышлі міліцыянты і сказалі выдаліць відэа, а потым яе забралі. Але па пратаколе, яна «напала на супрацоўніка», — расказала дзяўчына.
«Мне падабалася партызаніць». Былы палітвязень з Дзяржынска расказаў аб сваёй дзейнасці, а пасля прэс-хаце і прэсаўшчыках
Як не даць сябе зламаць? Івулін — пра гатовых і не гатовых да зоны, віну перад іншымі вязнямі і карму лукашыстаў
«Калі адказ не падабаўся, то білі». У СІЗА-1 падчас жорсткай праверкі збівалі вязняў — праваабаронцы
Каментары