У беларусаў адсутнічае заходні культ якаснага ды камфортнага адпачынку, бо клясычны беларус — працаголік, а не геданіст.
Наваградзкі фэст — зьвяно з ланцуга традыцыйных сьвятаў, што адначасна ўпрыгожваюць ды скоўваюць блакітнавокую Беларусь.
Сярэднявечныя мерапрыемствы маюць трохаблічную сутнасьць. У іх прысутнічаюць элемэнты савецкага сьвята, сьвецкае тусоўкі ды няўлоўнага рыцарскага духу, які пасьлядоўна руйнуецца нецьвярозымі рыцарамі.
Аматарскія ў 1990-х фэсты цяпер прыдбалі афіцыйнасьці (арганізатарамі зьяўляюцца мясцовыя ўлады) й талерантнасьці (поруч функцыянуюць міліцыянты ды нацыяналісты). Напярэдадні ўздоўж галоўных вуліц гораду праносіцца віхура добраўпарадкаваньня, якая зьмятае неканстытуцыйныя надпісы са сьцен, культурны слой — з ходнікаў і бамжоў — з лавак. Пасьля сьвяткаваньня горад праз адсутнасьць бясплатных прыбіральняў ператвараецца ў дзіця бяз пампэрсу.
Захаваліся і іншыя звычаі шчасьлівага савецкага мінулага. Як забарона продажу алькаголю (і астранамічная колькасьць чырванатварых валхвяцоў «Крыжачку»). Або разьмяшчэньне кемпінгу за тры кілямэтры ад гораду, прычым адзінымі паказальнікамі зьяўляюцца бабулькі-казапаскі.
Шашлыкі пазіраюць з талеркі схаладнелымі шматкамі Белкі ды Стрэлкі, а кволыя пшыкі салюту вымушаюць чырванець нашчадкаў вынаходніка шматступеньчатае ракеты Казімера Семяновіча. Звыклай стала адсутнасьць заўжды абяцанае сярэднявечнае кухні. Ахвочыя да ласіных губ ды крамбамбулі наведвальнікі выбіралі паміж блінамі з плястыкавых талерак ды цыбульнай смажанкай у кавярні са шчарбатым посудам.
Глябалісты цешацца такімі каштоўнымі праявамі амэрыканскае культуры, як кока-кола, папкорн, балёнікі, блісканьне японскіх камэр, скокі пад фанэру ў стылі «дыска ў Навінках», а таксама надзіманыя ярка-ружовыя гумавыя рогі, якія карціць убачыць на галовах плямістых абаронцаў парадку.
Поўнасьцю гэты артыкул можна прачытаць у папяровай і pdf-вэрсіі "Нашай Нівы"
Болачка
Каментары