Aŭtar prajekta Signal Aleh Łaryčaŭ raspavioŭ, što na jaho napali nieviadomyja u padjeździe jaho doma.
U Aleha siniaki pad vačyma, vielmi balić skivica — jon razmaŭlaje ź ciažkaściu; raźbityja vusny. Taksama mocna kružycca hałava, raskryšany zub. Jon hublaŭ prytomnaść paśla źbićcia.
Chto napaŭ na jaho — nieviadoma. Sam Łaryčaŭ paviedamlaje, što heta byli dvoje ŭ cyvilnym. Ani telefon, ani hrošy ŭ jaho nie zabrali.
«Ja vyjšaŭ u kramu. Viartaŭsia, la padjezda stajaŭ mužčyna, kałupaŭsia ŭ damafonie. Ja nabraŭ svoj numar kvatery, jon taksama ŭvajšoŭ, na leśvicy abahnaŭ mianie. Paśla chtości zzadu udaryŭ, toj, što byŭ śpieradu — taksama dałučyŭsia. U pieršuju čarhu toj, chto biŭ zzadu, vybiŭ mabilnik z maich ruk. Źbili z noh, bili pa hałavie. Pytaŭsia — za što? Ničoha nie kazali. Na niekatory čas ja zhubiŭ prytomnaść. Ačuniaŭ — niama nikoha. Telefon valajecca pobač, ničoha nie zabrali, — raspavioŭ «Našaj Nivie» Aleh Łaryčaŭ. — Ja apisaŭ taho chłopca milicyi. Dumaju, zmahu apaznać jaho adnaho»
Paśla źbićcia Łaryčaŭ padniaŭsia ŭ svaju kvateru, vyklikaŭ chutkuju. Chutkaja vyklikała milicyju. Aleha advieźli ŭ balnicu chutkaj miedycynskaj dapamohi na abśledavańnie. Dyjahnastavali zakrytuju čerapna-mazhavuju traŭmu.
U pryjomnym pakoi balnicy jon adrazu napisaŭ zajavu.
Admietna, što 1 krasavika Łaryčaŭ praz svaju supołku Signal Project, što piša pra stryt-art i hrafici, paviedamiŭ pra zbor hrošaj mastakami, jakija robiać viadomy sacyjalny stryt-art. Mienavita jany vyviešvali na vulicy Minska vyjavy Ščotkinaj, Šunieviča, «maleńkich Miaśnikovičaŭ». Łaryčaŭ vielmi padrabiazna aśviatlaŭ hetyja akcyi.
«Ja dumaju, z hetym źviazana źbićcio. Kali b byli chulihany — to štości b zabrali. Bolš niama pryčyn.
Mnie niama čaho pradjavić farmalna. Z susiedziami kanfliktaŭ niama. Zakon ja nie parušaju, — skazaŭ Łaryčaŭ.
— Milicyjant, jaki braŭ zajavu, skazaŭ — biespredzieł, ludziej źbivajuć.
Kali miascovyja, to možna budzie znajści. Ale ja liču, što naŭrad ci kaho jany znojduć».
Kamientary