Na vulicy ŭ samym centry Minska ŭstanavili vialikaje lusterka. Kanstrukcyju prymacavali na ścianu budynka, raźmieščanaha nasuprać Nacyjanalnaha mastackaha muzieja Biełarusi.
Vuličnaje lusterka ŭžo stała chitom u haradskich minakoŭ. Asabliva lubiać u jaho hladziecca dziaŭčaty. I nie prosta hladziecca, a rabić sełfi, piša Tochka.by.
Jość u lusterka i bolš karysnaje pryznačeńnie. Dziakujučy navincy, možna padrychtavacca da spatkańnia padčas čakańnia druhoj pałovy, sustrečy ź jakimi časta pryznačanyja ŭ centry horada, pobač z muziejem.
Ideja ŭstalavać vialikaje vuličnaje lusterka naležyć uładalnikam kaviarni pa adrasie vuł. Lenina, 15. Vyšynia kanstrukcyi prykładna dva mietry.
Hladzicca jano na fasadzie budynka całkam arhanična.
«Budynak, u jakim znachodzicca naša ŭstanova, źjaŭlajecca histaryčnaj kaštoŭnaściu. I viešać šyldy na fasad nielha. Tamu maja žonka prydumała takuju ideju — prymacavać da ściany vialikaje lusterka i nanieści na jaho łahatyp našaj kvietkavaj kramy i kaviarni», — raspaviadaje ŭładalnik biznesu Alaksandr Michałoŭski.
Pa słovach Alaksandra, u lusterka hladziacca i fatahrafujucca mnohija.
«Praŭda, pakul my nie adčuli niejkaha rostu kolkaści naviedvalnikaŭ. Ale zatoje ludzi mohuć zrabić efiektnaje sełfi na fonie pryhožaha budynka muzieja. Čym drenna?»— adznačaje jon.
Tak što ŭ Minsku źjaviłasia jašče adna fotazona, dzie možna zrabić cikavyja zdymki. I nie zabudźciesia zazirnuć u Mastacki muziej, heta taksama karysna.
Kamientary
i fota maich amal niama
ja nie zabaraniaju siabie fatahrafavać
fatahrafavać možna, ale tolki tady, kali ja hetaha nie baču
čamu? tamu što nie ŭmieju (i nie žadaju) paziravać na kamieru ad słova
absalutna