Увечары 12 чэрвеня на стадыёне ў Санкт-Пецярбургу зборная Бельгіі сустрэлася з камандай Расіі. Шмат цікавостак было звязана з гэтай гульнёй — узяць хаця б гісторыю львоўскай фан-зоны, дзе абяцалі бясплатна частаваць півам за кожны гол у вароты Расіі.
Разам з іншымі бельгійцамі на поле 12 чэрвеня выйшаў 28-гадовы нападаючы Рамелу Лукаку, ды не проста выйшаў — на 10-й хвіліне распячатаў са сваім галом вароты расійскай зборнай, і на 88-й забіў яшчэ раз. Цікава, што пасля першага забітага гола нападаючы падбег да камер і перадаў прывітанне паўабаронцу дацкай зборнай Крысціяну Эрыксану, з якім разам гуляе ў «Інтэры». Той праз праблемы з сэрцам страціў прытомнасць проста падчас гульні паміж камандамі Даніі і Фінляндыі за некалькі гадзін да матчу Бельгіі і Расіі.
Для Лукаку гэта чацвёрты вялікі турнір у складзе нацыянальнай каманды. На мінулым вялікім турніры — чэмпіянаце свету 2018 года ў Расіі — Рамэлу атрымаў бронзавую ўзнагароду. Нядрэнная кар’ера для хлопца, што рос у галечы.
Лукаку родам з бельгійскага Антверпена. Яго бацька таксама быў футбалістам і гуляў за розныя бельгійскія каманды, але скончыў прафесійную кар’еру ў 1999 годзе, калі Рамэлу быў зусім маленькі. Маці хлопца працавала прыбіральшчыцай.
Сям’я будучага форварда бельгійскай зборнай і італьянскага «Інтэра» жыла вельмі бедна. Частку грошай з сямейнага бюджэту бацькі Рамэлу і яго брата Жардана (дарэчы, таксама прафесійнага футбаліста) высылалі сваякам у Конга. Але сапраўдная беднасць прыйшла ў сям’ю, калі бацька Рамэлу скончыў з прафесійным футболам.
У сваіх успамінах Лукаку распавядае пра момант, калі зразумеў, у якой галечы жыве яго сям’я. Калі яму было шэсць гадоў, Рамэлу пабачыў, як яго маці таемна падлівае ваду ў малако, якое разам з хлебам ужо нейкі час было адзіным пунктам у меню будучага футбаліста. Да гэтага сям’і ўжо прыйшлося адмовіцца шмат ад чаго — спачатку ад кабельнага тэлебачання і адпаведна ад магчымасці праглядаць футбольныя матчы, потым на працягу тыдняў ім даводзілася жыць без гарачай вады і электрычнасці. Па пакоях кватэры, дзе жыў маленькі Рамэлу, бегалі пацукі, і часам у сям’і не хапала грошай нават на хлеб — добра, што ў суседняй пякарні дазвалялі разлічвацца за яго пазней.
Як сцвярджае Лукаку, яшчэ тады, ва ўзросце шасці гадоў, ён паставіў для сябе мэту ўсё змяніць. У якасці сродка, які павінен быў выратаваць яго сям’ю, Лукаку выбраў прафесійны футбол і паабяцаў сабе, што ў 16 гадоў ён будзе гуляць у адным з найлепшых бельгійскіх клубаў — «Андэрлехце». Так атрымалася, што ён падпісаў кантракт з гэтым клубам акурат у дзень свайго шаснаццацігоддзя — 13 мая 2009 года, а праз адзінаццаць дзён ужо выйшаў на поле ў сваёй першай гульні за «Андэрлехт».
Потым былі англійскія «Чэлсі», «Уэст Бромвіч Альбіён» і «Манчэстэр Юнайтэд». У жніўні 2019 года Лукаку апынуўся ў італьянскім «Інтэры». За яго пераход у клуб італьянцы заплацілі 74 мільёны фунтаў стэрлінгаў — самая вялікая сума за футбаліста ў гісторыі «Інтэра».
Што тычыцца нацыянальнай зборнай, Рамэлу пачалі выклікаць яшчэ ў яе моладзевыя склады. У дарослай нацыяналцы ён з 2010 года, і, як адзначаюць аналітыкі, на цяперашні чэмпіянат Еўропы Лукаку прыехаў у цудоўнай форме.
Ад футбалістаў часта чакаюць дзікунскіх паводзін, але гэта не выпадак Лукаку. Гэты гулец — вернік, і рэлігія займае важную частку ў яго жыцці, бельгіец рэгулярна моліцца і чытае Біблію. Адна з яго цытат, якая зрабілася шырока вядомай, гучыць так: «Жадаю быць вядомым як добры футбаліст, а не як Рамэлу, які ходзіць па клубах і палівае ўсё шампанскім». А восенню 2019 года Лукаку патраціў 125 тысяч еўра, каб перадаць на дабрачынныя патрэбы 5 тысяч білетаў на гульню з Кіпрам.
У інтэрв’ю перад пачаткам цяперашняга чэмпіяната Еўропы Рамэлу сцвярджаў, што бельгійская зборная цалкам гатовая да турніру. Згодна з яго словамі, каманда стала лепей абараняцца і больш рэзультатыўна дзейнічаць у атацы. Паглядзім, як для бельгійца скончыцца гэты чэмпіянат.
Каментары