Яволь! Слава вайс-рускім дворнікам!
Не зьдзіўляешся, але ўсё роўна заўважаеш чорныя дзіры нашай памяці, піша на сваім блогу Сяргей Астравец.
Прыемна зьдзівіўся, прачытаўшы, як адзін немец адэкватна адрэагаваў на нашую самахвальбу — “Мінск вельмі падмецены горад, вось!” — словамі: чыстыя вуліцы ня могуць быць апраўданьнем таго, што ў вас адбываецца…
Каму-каму, а немцу добра вядома: пры Гітлеры ўсё было ў гэтым сэнсе ў поўным ажуры! Бэрлін быў чысьцюткай сталіцай. А то пасадзяць у скрынку якога-небудзь русака, ён давай сьцянаць: Мінск — такі чысты горад, чысьцей проста не бывае, я ня відзеў, па крайняй меры ў нас у Расеі. Знайшлі ў каго спытаць! Але й заходнікаў у тупік спрабавалі ставіць: Мінск — вельмі чысты горад, ці не, га?! Любы нармальны чалавек адкажа, што ў сонечны дзень сьвеціць сонца, а ў пахмурны яго ня бачна.
Але ж сутнасьць пытаньня ў іншым, само сабой. Яна ў тым, што горад чысты дзякуючы толькі аднаму-адзінаму. Вось жа забыўся наш сёньняшні беларус, што Мінск заўсёды быў чыстым горадам. Не таму, што герой нашага часу зьявіўся, а таму, што гэта беларускі, эўрапейскі горад. Русакі заўсёды зьдзіўляліся чысьціні, нават калі намі Пятро Міронавіч кіраваў, які нядаўна раптам страціў ласку. Адцяла зьнянацку беларусу памяць, трасца!
Гарадзенцы цяпер мне кажуць: аяяй, як стала прыгожа — тратуары, плітка, раней усё разламаным здавалася. Дзякуй-дзякуй уладзе… Што ж, гэта праўда, але ня трэба памяць сваю выскрабаць. Брук жа ляжыць з-за польскага часу дагэтуль і будзе ляжаць! Так, праваліўся ён быў месцамі. Але чаму? Бо трываў семдзесят гадоў пад транспартам, увесь час яго ўзьнімалі, бо прарывала трубы, клалі назад абы-як, па-савецку. Так, а цяпер яго ўвесь зьнялі цалкам і паклалі назад ужо як мае быць, плюс тратуары выбрукавалі гранітам.
А што да вялізнай простакутнай пліткі, якую пры Кляцкове клалі, і якая выглядае блага сёньня, дык ужо таксама дваццаць год мінула, але, што важна, не было тады іншай, вось і ламалі яе абы-як, каб уплішчыць у тратуары. Вядома ж: пасылалі на Марс ракеты, падрыхтаваліся Зямлю зьнішчыць цалкам, але “балгаркі”, якую нядаўна прыяжджаў купляць на нашым рынку сябра з Мастоў, у Саветаў не было. Не было элемэнтарнай прылады пілаваць бэтонную плітку. Не да таго ж, камунізм будавалі… А зараз на балгарку у іх грошы ёсьць і на граніт таксама. Але гэта зусім ня значыць, што ў нас было брудна і неахайна, пакуль не ашчасьлівіў нас Бог цяперашняй уладай. Беларус, дзе твая памяць?!
Каментары