«Увесь калектыў ведае, што этанол быў па нулях»: калегі расказалі пра доктара, якога абвінавачваюць у выдаванні таямніцы
Ужо пятыя суткі Арцём Сарокін — доктар-анестэзіёлаг Бальніцы хуткай медыцынскай дапамогі — знаходзіцца ў СІЗА. Яго затрымалі 19 лістапада: Генпракуратура падазрае лекара ў выдаванні медыцынскай таямніцы, нібыта ён распаўсюдзіў інфармацыю, што ў крыві Рамана Бандарэнкі не было выяўлена этанолу, прычым гэта, па версіі ведамства, «недакладныя звесткі». Дома Арцёма чакаюць трое дзяцей і жонка, на працы — сотні пацыентаў і калегі, якія распавялі TUT.BY пра тое, які ён чалавек, лекар і сябар.
У якіх складаных аперацыях удзельнічаў як анестэзіёлаг? «Ва ўсіх»
Пра тое, што Арцёма Сарокіна затрымалі, яго калегі даведаліся з навін. Перад гэтым яны доўга тэлефанавалі яму на тэлефон: змена ў Арцёма скончылася каля 16 гадзін, ён пераапрануўся, кудысьці выскачыў у вопратцы, пакінуўшы свае рэчы ў ардынатарскай — і знік.
Праз паўтары гадзіны цішыні грымнула навіна аб затрыманні, якая ашаламіла ўсіх.
У Бальніцы хуткай медыцынскай дапамогі Сарокін Арцём працуе з 2013 года. Быў перыяд, калі ён пераходзіў на пастаянную працу ў ЦРБ Мар'інай Горкі і Чэрвеня, але БХМД не кідаў: заўсёды браў дзяжурствы.
На пытанне, падчас якіх складаных аперацый Арцём быў анестэзіёлагам, яго калегі наперабой адказваюць: «Ва ўсіх».
— Распластаваная анеўрызма аорты, цяжкая ЧМТ, цяжкія спалучаныя траўмы пры падзенні з вышыні, складаныя пераломы пры ДТЗ, — пералічваюць лекары. — Ды і Бандарэнка, якому Арцём аказваў анестэзіялогію, быў далёка не простым пацыентам. Каб пра гэта меркаваць, не трэба было бачыць яго ўжывую — дастаткова проста паглядзець медкарту і пратакол аперацыі, апісаны хірургамі. Дык вось Арцём справіўся, пасля аперацыі перадаў чалавека ў рэанімацыю жывым, пацыент пражыў пасля гэтага больш за 15 гадзін.
«Арцём — гэта чалавек з выключнымі асобаснымі якасцямі, жыццёвымі ідэаламі і прынцыпамі»
У голасе дактароў-анестэзіёлагаў, з якімі мы размаўляем, гучыць прыгнечанасць. Для іх Арцём — не проста калега, ён — сябар, з якім яны працавалі спіна ў спіну і перажывалі мноства складаных, нават крытычных момантаў.
— Арцём вельмі прафесійны. Ён лекар з вышэйшай катэгорыяй, які можа працаваць і ў хірургіі, і ў педыятрыі, і ў нейрахірургіі, і ў траўматалогіі — усюды. Ён універсальны анестэзіёлаг.
Калі мы размаўляем, міма праносіцца загадчык аднаго з аддзяленняў, у якім працаваў Арцём Сарокін: «Што я скажу? Бязмежжа». Добры лекар? «Класны».
«Каб забяспечыць сям'ю, працуючы лекарам, трэба ўлягаць. І Арцём улягаў. Але ніхто не бачыў яго патухлым або стомленым»
Працоўны дзень у аддзяленні анестэзіялогіі пачынаецца ў 8.30. Да 19 лістапада звычайны дзень для затрыманага лекара пачынаўся за пару гадзін да гэтага: ён уставаў як мага раней, каб дапамагчы жонцы з дзецьмі, збіраўся на працу, сядаў на электрычку і ехаў з Мар'інай Горкі ў Мінск.
— Арцём — сем'янін, на якога з захапленнем глядзіш, — кажа лекар-анестэзіёлаг. — У яго трое дзяцей, выдатная жонка. Кожную раніцу ён прыходзіў у ардынатарскую раней за ўсіх, часта распавядаў пра дзяцей, паказваў відэа, што яны прыдумалі, куды разам хадзілі. Арцём цалкам пагружаны ў сям'ю. Дарэчы, ён смачна гатуе, пастаянна прыносіў нам хлеб, які сам пёк.
Пры ўсім гэтым ён вельмі шмат працуе — на дзве стаўкі, гэта значыць кожны будні дзень з 8.30 да 16.00 плюс 8—9 дзяжурстваў у месяц. Па сутнасці, гэта дзве паўнавартасныя працы. Наколькі мы ведаем, жонка Арцёма нядаўна выйшла на працу пасля адпачынку па доглядзе дзіцяці, асноўная фінансавая нагрузка ляжала на Арцёме. Каб забяспечыць сям'ю, працуючы лекарам, трэба ўлягаць. І Арцём улягаў. Але я ніколі не бачыла яго патухлым або стомленым. Гэты чалавек заўсёды на пазітыве, з добрай энергіяй. Часам думаеш: няўжо гэтак бывае? Але глядзіш на Арцёма і разумееш: так, бывае.
Адно з галоўных захапленняў Арцёма — фатаграфія. Самымі кранальнымі, распавядае калегі, у яго заўсёды атрымліваліся здымкі дзяцей. Акрамя гэтага, недалёка ад Мар'інай Горкі іх калега будаваў уласны дом, усе асноўныя працы ён рабіў сам, сваімі рукамі — ад узвядзення сцен да ўкладвання пліткі.
«На мой погляд, цяпер увесь калектыў БХМД знаходзіцца на вельмі тонкай грані»
— Без анестэзіёлагаў мы нічога не можам зрабіць, — кажа хірург, які таксама часта праводзіў аперацыі разам з Арцёмам Сарокіным. — На сёння анестэзіёлагі-рэаніматолагі — гэта ўнікальныя спецыялісты, якія нават без пацвярджэння дыплома могуць з'ехаць у многія краіны Еўропы і Персідскага заліва.
Адзін з такіх спецыялістаў — без даказанай віны — знаходзіцца ў СІЗА.
Арцём — бацька траіх дзяцей, сваімі рукамі ён будуе дом, таму што на зарплату лекара наняць нармальных работнікаў нельга. Цяпер у сям'і забралі асноўнага карміцеля. І невядома, колькі гэта ўсё працягнецца.
Казаць пра гэта без эмоцый складана. На мой погляд, зараз увесь калектыў БХМД знаходзіцца на вельмі тонкай грані. Мы разумеем, што абсалютна любы можа апынуцца ў гэтай сітуацыі. Толькі б нагода знайшлася. Як сябе паводзіць, што рабіць, каб гэта не перасякалася з нашымі этычнымі і маральнымі прынцыпамі, — незразумела. Бо ад нашых дзеянняў у першую чаргу могуць пацярпець нашы пацыенты, а мы гэта не хочам. Але ў той жа час мірыцца з тым, што нашага сябра, калегу вось такім нахабным чынам затрымліваюць і абвінавачваюць у дзеяннях, якія прынцыпова не супярэчаць закону, мы не можам.
Цяпер пракуратура высвятляе, ці быў п'яны Раман Бандарэнка. А што, п'яных можна забіваць? У нас уведзены строгі сухі закон, які быў парушаны? Не, проста такім чынам зневажаюць імя светлага чалавека. Мне ў гэтай сітуацыі вельмі балюча за бацькоў Рамана, калі яны губляюць адзінага сына, губляюць яго абсалютна на пустым месцы — і яго яшчэ спрабуюць абліць брудам.
Прычым увесь калектыў БХМД ведае, што ў выніках этанол быў па нулях. Адназначна. Дадзеныя з базы нядаўна канфіскавалі, але гэта вядома ўсім. І прыцягваць за «выдаванне медыцынскай таямніцы» да крымінальнай адказнасці, калі мама хлопца выклала копію аналізу і дала дазвол на доступ да звестак, — гэта, на мой погляд, залішне.
Калі працягваць казаць пра Арцёма, то гэта спецыяліст, які можа ўвесці наркоз або любы іншы від анестэзіі пацыентам любога ўзросту. І дзіцяці, якому год-паўтара, і вельмі даросламу чалавеку. Арцём умее ўсё. Тут больш няма чаго каментаваць. У прынцыпе нашы анестэзіёлагі — гэта спецыялісты сусветнага ўзроўню, якія пры сваім жаданні — а магчымасць у іх ёсць — могуць з'ехаць у абсалютна любую краіну свету.
Але Арцём пра гэта нават не задумваўся. Ён хоча жыць і працаваць тут. Але як цяпер жыць у роднай краіне, незразумела.
Калегі-анестэзіёлагі з гэтым меркаваннем згаджаюцца.
— Калі ты не можаш нічога змяніць, не можаш гэта спыніць, рукі апускаюцца. Са жніўня мы бачым вынікі гвалту, таго, што не павінна адбывацца ў прынцыпе. Вось як можна з станоўчага боку ахарактарызаваць гвалт?
Тут, у бальніцы, 9—11 жніўня ўвесь персанал бачыў, што рабілася. Пасля таго, як людзей пачалі выпускаць з Акрэсціна, у дзень да нас звярталася па 150—170 чалавек. У суме — каля 600.
Гэтыя людзі ўжо былі затрыманыя, яны былі бяззбройныя. І што з імі зрабілі… і сёння такія пацыенты працягваюць паступаць. Траўматалагічнае аддзяленне часам нагадвае аддзяленне міліцыі: там практычна кожны дзень прысутнічаюць канваіры.
Нам не трэба казаць, што мы глядзім нейкія телеграм-каналы, якія лжывую інфармацыю распаўсюджваюць. Мы ўсё гэта бачым на свае вочы.
Каментары