У мінулы ўік-энд прайшоў Х традыцыйны турнір «Кубак Свабоды», прымеркаваны да Дня Незалежнасьці. Апошнія сем гадоў ён носіць імя Генадзя Карпенкі, чалавека, які шчыра любіў футбол. Ён зьяўляўся капітанам каманды Вярхоўнага Савету, а клюб з Маладэчна не пялёхаўся ў багне другой лігі, а змагаўся за мэдалі ў вышэйшай.
У мінулы ўік-энд прайшоў Х традыцыйны турнір «Кубак Свабоды», прымеркаваны да Дня Незалежнасьці. Апошнія сем гадоў ён носіць імя Генадзя Карпенкі, чалавека, які шчыра любіў футбол. Ён зьяўляўся капітанам каманды Вярхоўнага Савету, а клюб з Маладэчна не пялёхаўся ў багне другой лігі, а змагаўся за мэдалі ў вышэйшай.
Гэтым разам «Кубак Свабоды» разыгрывалі пяць камандаў – партый БНФ, АГП, ПКБ, БСДП (Г), а таксама зборная журналістаў. Гульні праходзілі на стадыёне «Вымпэл» у парку Чалюскінцаў.
Фаварытам турніру лічылася каманда журналістаў, якая выйгравала турнір апошнія тры гады, але й «партыйцы» не хацелі аддаваць пальму першынства.
Варта было бачыць, зь якім імпэтам і жаданьнем выходзілі палітыкі на кожную гульню, як яны змагаліся за кожны мяч, за кожны мілімэтар пляцоўкі. Нават падумалася – такі б спрыт ім на ўжо блізкіх мясцовых выбарах. Тады б супернікі нават ня мелі ніякіх шанцаў на перамогу.
Абаронца Анатоль Лябедзька, не шкадуючы ног сваіх, слаўся ў падкатах, галкіпэр Аляксандар Старыкевіч выцягваў неймаверныя мячы, а Сяргей Калякін хоць і не гуляў, але шчыра хварэў за прыгожы футбол. Усе ўдзельнікі турніру падкрэсьлівалі яго непалітычнасьць, хоць на плоце побач і красаваліся сьцягі партый.
Кубак Свабоды – гэта проста добрая магчымасьць сабрацца разам і пакантактаваць у нефармальнай абстаноўцы, бяз спрэчак па палітычных пытаньнях.
А перамог мацнейшы. Журналісты і сёлета не пакінулі супернікам шанцаў. Праўда, камуністы, якія зрабілі зь пераможцамі нічыю, абяцаюць налета ўзяць рэванш.
Каментары