«Ён выдатна карыстаецца любой зброяй». Баец з новай дэсантнай роты беларусаў расказаў, як Сахашчык ваюе
Ужо некалькі месяцаў супраць расійскай арміі на Данбасе ў складзе Узброеных сіл Украіны ваюе 1-я асобная дэсантна-штурмавая рота беларусаў. Баец гэтага падраздзялення расказаў «Радыё Свабода» пра ўдзел у баях Валерыя Сахашчыка — прадстаўніка Аб'яднанага пераходнага кабінета па пытаннях абароны і нацбяспекі.
У роты сярод іншага была ўласная аперацыя, дзе беларусы выконвалі галоўную ролю. Штурмавікі зайшлі туды, куды ніхто не хацеў заходзіць. Гэта была начная аперацыя.
«Усе асноўныя групы былі нашы, штурмавікі, прыкрыццё, дроншчыкі, медэвак. Мы захапілі пазіцыю і знішчылі ўмацаванні. Тры нашы байцы былі тады параненыя, але на сваіх нагах і са зброяй у руках яны вышлі з бою. Цяпер яны далечваюцца і хутка далучацца да нас», — расказвае баец Аляксей (імя зменена).
У «начной групе» Аляксея дзейнічаў і Валерый Сахашчык.
«У Сахашчыка сур’ёзная фізічная падрыхтоўка. Ён удзельнічае і ў планаванні аперацый, і ў саміх аперацыях. Ва УСУ камандзіры ад камандзіра роты і вышэй не выходзяць на поле бою, яны застаюцца на камандных пунктах і кіруюць боем. Але я магу зразумець Сахашчыка: калі падрыхтоўка дазваляе выйсці на задачу і сваімі вачыма назіраць сучасны бой, то варта гэта рабіць. Менавіта каб больш эфектыўна выконваць сваю працу па развіцці і забеспячэнні падраздзялення.
Мяркую, што па комплексе вайсковых дысцыплін Сахашчык найлепш падрыхтаваны ў нашай роце. Ён выдатна карыстаецца любой зброяй», — кажа баец.
Пры дапамозе Сахашчыка рота атрымлівае неабходнае абсталяванне, за частку рэчаў беларусы плацяць самі. Таксама вельмі дапамагае шэраг прыватных спонсараў і арганізацыя Prague Support Team. Выдаткі бываюць шалёныя. Напрыклад, аптычныя прылады для групы Аляксея каштуюць як аўтамабіль.
«Набываць за свой кошт даводзіцца нават патроны для спецыфічнай зброі. Пасля адной аперацыі я палічыў, што за ноч настраляў на 3000 грыўняў (74 еўра. — РС). Але камандаванне брыгады нас забяспечвае ўсім чым можа. Аднойчы кулямёт я займеў за 8 секундаў: маё галасавое паведамленне трывала 5 секундаў, а адказ кіраўніцтва — тры».
Аляксей кажа, што ганарыцца тым, што служыць у адным падраздзяленні з людзьмі, якія ходзяць на Мар’інку. Часам ім даводзіцца па 5 дзён вытрымліваць бесперапынныя штурмы. І гэта пры тым, што беларусам не могуць загадаць гэта рабіць. Яны ідуць туды добраахвотна. Калі такіх людзей там не будзе, то расейцы могуць праламіць абарону, дадае Аляксей.
Дагэтуль байцоў у беларускую роту набіралі праз так званае сарафаннае радыё, праз знаёмых. Днямі рота запусціла свой бот у тэлеграме і абвяшчае набор на некаторыя пазіцыі.
«Я прыехала ў 4:50 і была ў чарзе 77-я». Як рыэлтарка набывала для сяброўкі кватэру ў элітным ЖК Мінска9
Каментары