Вандруючы па беларускіх ваколіцах усясьветнага Cеціва, я пабачыў немалых памераў рэкляму. На ёй чырвоным па белым мігцеў адрас www.domash.by, і вершнік Пагоні імкнуў некуды за межы экрану. Праз імгненьне мяне вітаў засяроджаны погляд праз акуляры.
Сацыёлягі ды кампутаршчыкі кажуць, што Сецівам карыстаецца 1% беларусаў. 100 тысячаў чалавек, значыць, могуць наведаць перадвыбарны сайт Сямёна Домаша.
На цёмна-сінім тле ўверсе – “тры буслы”, “таварны знак” Домаша. Побач пажаданьне ад кандыдата: “Шчасьця і дабрабыту майму народу!”. Над ім – здымкі таго самага народу: пэнсіянэры, малады мужчына ды кабета, дзіця.
У разьдзеле “біяграфія” – зьвесткі пра Домаша, аздобленыя парай эпітэтаў, кшталту “кіраўнік дзяржаўнага маштабу”. Асабістае інфармацыі замала. Толькі й напісана, што кандыдат “рэгулярна займаецца... атлетычнай гімнастыкай, любіць фільмы ў камэдыйным жанры, мастацкую, гістарычную і навукова-папулярную літаратуру”. Можна задаць кандыдату пытаньне праз “зваротную сувязь”, але давядзецца крыху пачакаць – месцы для адказу на апошнія пытаньні (“Як Вы падвысіце заробкі дзіцячых спартовых трэнэраў?” або “Як Вы й Ваша каманда зможаце дайсьцi да простых людзей без шырокага выхаду на тэлебачаньне i СМI?”) пакуль сьвецяцца белымі плямамі.
Разьдзел “фотаальбом” прыемна ўражвае тым, што палітычныя фота пачынаюцца толькі з другой старонкі. На першай — здымкі зь дзецьмі, жонкай, роднымі. А вось знакамітага “дому Домаша” там няма.
Апытаньне ў разьдзеле “Vox populi” прысьвечанае выбару адзінага кандыдата. Домаш на сёньняшні момант сабраў больш за 70% галасоў наведнікаў сайту, за ім ідзе Чыгір (17%), Ганчарык, Калякін ды Казлоўскі маюць па 2–3%. Прагаласавала толькі каля сотні наведнікаў. Апытаньне абароненае ад “накрутак” – з аднаго кампутара нельга галасаваць больш за два разы.
Сайт Домаша імгненна падскочыў на першыя пазыцыі ў беларускіх рэйтынгах Інтэрнэт-рэсурсаў. Калі перадвыбарная кампанія Домаша гэтаксама энэргічна пяройдзе зь віртуальнасьці ў рэальнасьць, будзе шанец атрымаць рэальнага, а не віртуальнага прэзыдэнта.
Алесь Кудрыцкі
Цяпер чытаюць
Акадэмію КДБ будуюць проста на Залатагорскіх могілках. З зямлі дастаюць парэшткі мінчукоў, якіх тут хавалі сотні гадоў7
Каментары