Andrej Kim: «Chroniki Narnii» pa-biełarusku buduć unikalnym padarunkam
U chutkim časie ŭ Biełarusi pavinna źjavicca pieršaje vydańnie adnoj z samych papularnych knih XX stahodździa – znakamitych «Chronik Narnii» K.S.Ljuisa. Arhanizatary źbirajuć hrošy na pieršuju knihu praz kraŭdfandynhavuju placoŭku talaka.by .
Andrej Kim, adzin z arhanizataraŭ, daŭ nievialikaje intervju «Našaj Nivie» i raspavioŭ padrabiaźniej pra knihu.
NN: Raspaviadzi, kali łaska, padrabiaźniej pra ideju vydańnia biełaruskamoŭnych «Chronik Narnii».
AK: Ideja pierakłaści adnu z samych pradavanych u śviecie knih pryjšła mnie ŭ 2008 hodzie, kali ja siadzieŭ na «Vaładarcy». Ja pračynaŭsia, było pastrajeńnie, paśla ja adkazvaŭ na listy, a potym pierakładaŭ knihu. Nieŭzabavie znajšlisia jašče niekalki čałaviek, praŭda ŭžo na voli, jakich heta zacikaviła. I zaraz my dajšli da taho momantu, kali jaje treba vydać.
«Chroniki Narnii» pierakładzienyja na 49 movaŭ. Biełaruskaja ž mova nie vyklučeńnie, tamu i vyrašyli stvaryć taki kraŭdfandynhavy prajekt. Tym bolš, što mova budzie hanarovaj, 50-j.
Nie adzin hod my abmiarkoŭvali, jak heta zrabić, ale voś ciapier vyrašyli dziejničać. Ale my nie chočam zrabić niešta dla hałački, my sami vialikija amatary tvorčaści Ljuisa i Tołkina. U nas navat vyjavy ŭ knizie buduć aryhinalnyja. Usio budzie aficyjna, my padpišam damovy z pravaŭładalnikami. Adzinaje, što my vyrašyli nie brać aryhinalnuju vokładku, a źviarnulisia da adnaho z samych lepšych ilustrataraŭ, jaki namalavaŭ nam pryhožaha Piehasa.
My robim vialiki nakład, bo kniha nasamreč suśvietnaja, i jaje varta pračytać kožnamu. Taksama płanujem zrabić i aŭdyjoknihu, jakaja budzie dastupnaja ŭ internecie. Našaj metaj było stvaryć anałah, jaki byŭ by lepš za ŭsie papiarednija, kab nam nie było soramna.
NN: Jakim čynam vy źbirajecie hrošy?
AK: My źbirajem hrošy praz talaka.by, taksama zrabili sajt narnia.by, na jakim jość usia infarmacyja pra prajekt.
Na siońniašni momant sabrana 35% ad patrebnaj sumy. Sapraŭdy kožny, chto paŭdzielničaje, pa-sutnaści, traplaje ŭ historyju. U nas jość peŭnyja ŭznaharody za achviaravańni. Naprykład, za 100 tysiač vy atrymajecie mahnitnuju zakładku «Chroniki Narnii», a za 1,5 miljony vas uzhadajuć u knizie. A za 3 miljony vy možacie stać adnym z hałoŭnych hierojaŭ (śmiajecca).
U hetym i vartaść hetaj knihi, što jana robicca supolna i abjadnaje biełarusaŭ, jakija chočuć, kab jak maha bolš raznastajnaj biełaruskamoŭnaj litaratury ŭ nas było. Kali spravy pojduć dobra, my płanujem vydavać pa 2 knihi ŭ hod (majucca na ŭvazie častki «Chronik Narnii»).
NN: Ale jak zrabić tak, kab heta byŭ padarunak nie tolki dla biełaruskamoŭnych biełarusaŭ?
AK: Jość dva momanty. Pa-pieršaje, heta histaryčnaje vydańnie. To bok pa-rusku «Chroniki Narnii» vydavalisia šmat razoŭ. Ciapier jość mahčymaść u kožnaha amatara čytać uvajści ŭ historyju, zapłaciŭšy navat nievialikuju sumu.
Navat možna zrabić padarunak dziciaci, my možam napisać nie abaviazkova imia achviaravalnika, ale i svajakoŭ. Heta ž kruty padarunak! Heta budzie vielmi kłasnaje i darahoje vydańnie. Heta dapamoža abjadnać biełarusaŭ pierad unikalnaj biełaruskamoŭnaj knihaj.
Kamientary