Biełaruska ŭ žury «Załatoha hłobusa» raskazała, jak vyznačała pieramožcaŭ kinapremii, i paraiła filmy dla prahladu
Nočču ŭ amierykanskim Beverli-Chiłz uznaharodžvali łaŭreataŭ «Załatoha hłobusa». Hetym razam siarod členaŭ pašyranaha składu žury była biełaruskaja žurnalistka i kinakrytyk Irena Kaciałovič. Jana padzialiłasia svaimi adkryćciami.
«Mianie raduje, što vytrymany bałans pamiž vyrazna hladackim i aŭtarskim kino»
«Naša Niva»: Jak vam vyniki premii?
Irena Kaciałovič: Pierš za ŭsio ja źviarnuła ŭvahu na pieramohu «Fabielmanaŭ» Śpiłbierha. Ja za ich asabista nie hałasavała, ale padazravała, što pieramoža mienavita hety kanviencyjny film užo, možna skazać, kłasičnaha halivudskaha režysiora ź nievialikim svavolstvam naprykancy. Nadzvyčaj rada za film «Banšy Inišeryna» Marcina Makdonacha, jaki pieramoh u katehoryi «Najlepšy film (miuzikł/kamiedyja)», Kolin Fareł atrymaŭ uznaharodu jak najlepšy akcior za svaju rol u hetym filmie.
Taksama maje pieravahi supali ŭ vyznačeńni najlepšych žanočych rolaŭ: hałasavała za nievierahodnuju Kiejt Błanšet u filmie «Tar», a taksama za Mišel Jea ŭ vielmi avanhardnaj fantastycy «Usio paŭsiul i adrazu». U astatnich katehoryjach moj vybar nie supaŭ ź pieramožcami, ale mianie raduje, što vytrymany bałans pamiž vyrazna hladackim i aŭtarskim kino. Dumaju, aŭtarskaje kino navat pieravažaje.
«NN»: Chto jašče byŭ vašym favarytam siarod naminantaŭ?
IK: U katehoryi «Najlepšy dramatyčny film» ja hałasavała za karcinu «Tar», u tym liku praź nievierahodnuju hulniu Kiejt Błanšet. Uvohule, u mianie amal nie było sumnieńniaŭ, što vybieru ŭ hetaj katehoryi. Bolš raznastajny vybar, z majho snobskaha punktu hledžańnia ŭ dačynieńni da kino, byŭ u katehoryi «Miuzikł/kamiedyja».
Taksama ja znajšła vydatnuju stužku ŭ katehoryi «Najlepšy film na zamiežnaj movie». Prahałasavała za, napeŭna, adno ź fiestyvalnych adkryćciaŭ apošniaha času — stužku Close («Blizka») maładoha bielhijskaha režysiora Łukasa Donta, jaki tolki pačynaje svoj šlach. Heta vielmi čullivaja historyja pra dvuch maleńkich chłopčykaŭ, školnikaŭ, pra ich siabroŭstva i pra toje, jak lohka mierkavańnie z navakolnaha śvietu i lubaja zaŭvaha atačeńnia moža razburyć niešta vielmi kaštoŭnaje i hłybokaje, i jak ty potym z hetym pahadžaješsia i žyvieš. Pryčym hetaja historyja pakazana vačyma školnikaŭ, jakich my nie pryzvyčailisia bačyć hałoŭnymi hierojami. U hetym filmie praca z akciorami i pačućciami hałoŭnych hierojaŭ vykananaja na takim tonkim uzroŭni, što ja nie zmahła zrabić inšaha vybaru.
U katehoryi «Animacyja» ja, kaniešnie, padazravała, što pieramoža «Pinokia» Hiljerma del Tora. Ale prahałasavała za cudoŭnuju japonskuju stužku «Inu-O», rok-opieru ŭ animacyi. Taksama nie supała ŭ vyznačeńni rolaŭ druhoha płana, najlepšaha režysiora i najlepšaha scenara, ale na heta ja asabliva i nie raźličvała. Prosta mahu radavacca za film «Banšy Inišeryna».
«NN»: Čym jon vas tak zachapiŭ?
IK: Heta va ŭsich sensach — u kolery, scenary, muzycy, rolach, režysury — prosta daskanałaja praca. Tut atrymlivajecca, jak ja heta nazyvaju, «muzyka cišyni», kali ciabie zachoplivaje nie tolki raźvićcio padziejaŭ, jakoje tut taksama vielmi lichoje, bo heta čornaja kamiedyja, ty sutykaješsia z absalutna niečakanymi reakcyjami i niečakanymi ciełaruchami, ty musiš uvachodzić u hetyja praviły hulni i pahadžacca ź imi. Heta śviet nievialičkaj viosački, dzie jość dva staryja siabry, suviaź pamiž jakimi razburajecca, bo adzin vyrašaje bolš nie praciahvać hetaje siabroŭstva.
Ty ŭvachodziš u hety śviet i dumaješ: o tak, možna i tak reahavać. U pryvatnaści, adrazać svaje palcy, kali tvoj były siabar nie prytrymlivajecca tvaich paradaŭ adčapicca ad ciabie.
Heta sapraŭdy daskanałaja historyja, dzie tabie cikava sačyć za raźvićciom hałoŭnaha hieroja, jakoha syhraŭ Kolin Fareł, za tym, jak jon siabie pavodzić u niečakanaj dla siabie situacyi i raskryvajecca tak, što možna jaho ŭ adzin momant palubić, a ŭ druhi — źnienavidzieć. Heta vielmi cikavaje supraćpastaŭleńnie ŭ karotki adrezak času.
«Kaštoŭna vałodać stosam ekskluziŭnych linkaŭ na filmy, jakija b ty prosta tak nie pahladzieŭ»
«NN»: Jak vy akazalisia ŭ žury?
IK: Tak razumieju, što praz šerah skandałaŭ minułych hadoŭ «Załaty hłobus» vyrašyŭ zmahacca ź niedastatkovym udziełam u žury ludziej roznych nacyjanalnaściej i katehoryj, tym bolš što heta ŭ kantekście amierykanskaha hramadstva i prablem, jakija jaho turbujuć. «Załaty hłobus» vyrašyŭ pavialičyć hetuju raznastajnaść i zaprasić bolš za sto dadatkovych siabroŭ žury. Ich paklikali z usiaho śvietu, i ja pamiataju, što ŭ pres-relizie navat raśpisali suadnosiny kolkaści pradstaŭnikoŭ roznych rasaŭ.
Dadatkovych siabraŭ žury zaprasili tolki na adzin hod, na 80-ty «Załaty hłobus». Ich šukali ŭ tym liku siarod abjadnańniaŭ kinakrytykaŭ, i, napeŭna, adno z samych bujnych takich abjadnańniaŭ — heta FIPRESCI, Mižnarodnaja fiederacyja kinapresy, u jakuju ja ŭvachodžu.
FIPRESCI tranślavała hety pošuk novych siabraŭ žury, na jaki ja adhuknułasia. Nie pamiataju dakładna, što ŭklučała ŭ siabie zajaŭka, ale ŭ vyniku ja akazałasia zaprošanaja, jak i jašče prykładna sto čałaviek.
«NN»: Jak vyhladała hałasavańnie?
IK: Pakolki ŭsie siabry žury znachodziacca ŭ roznych krainach, kožny mieŭ akaŭnt na admysłovaj internet-płatformie. Treba było tudy zajści i zrabić vybar u svajoj katehoryi, bo častka siabroŭ žury hałasavała ŭ poŭnamietražnym kino, častka — u katehoryjach, źviazanych z telebačańniem, ja hałasavała ŭ poŭnamietražnym kino.
Robiš vybar, staviš ptušački paŭsiul, dzie treba ź niečym pahadzicca, z usimi mažlivymi praviłami hulni, i tabie pampujecca pdf-fajł z usimi tvaimi abranymi varyjantami. Hety fajł ty adpraŭlaješ na admysłovuju poštu ahiencyi, jakaja padličvaje hałasy. Potym tabie dasyłajuć adkaz, što tvoj hołas atrymany, i ŭsio. Da hetaha treba jašče paŭdzielničać u vyłučeńni naminantaŭ na «Załaty hłobus», tady nieabchodna było prosta ŭpisvać nazvy filmaŭ.
My atrymlivali ad arhanizataraŭ techničnyja parady pa tym, jak hałasavać na płatformie, a taksama prośby i navat dakumienty, jakija my padpisvali, što my nie musim ahučvać svaje pieravahi i hałasy, pakul nie buduć abvieščanyja ŭłasna pieramožcy. Taksama my nie musili abmiarkoŭvać kino z kalehami, bo heta tearetyčna moža na ich paŭpłyvać.
«NN»: Jakoje ŭražańnie ŭ vas pakinuŭ hety dośvied?
IK: Kaštoŭna vałodać stosam ekskluziŭnych linkaŭ na filmy, jakija b ty prosta tak nie pahladzieŭ i na jakija b nie natrapiŭ na płatformach, dzie ŭžo zarehistravaŭsia. Heta absalutna ŭnikalnaja mahčymaść u karotki termin zavałodać vialikaj filmatekaj.
Ź inšaha boku, heta i vialikaja praca, bo, kali ty musiš vystavić kandydataŭ na naminacyi, ty hladziš jak maha bolš filmaŭ, prosta kab vybirać ź jak maha bolšaj kolkaści. Heta adbyvałasia absalutna chaatyčna, bo ty musiš kiravacca niejkimi hajdami z presy pra toje, što hladzieć, a što možna prapuścić, ale ty, chutčej za ŭsio, znojdzieš niešta vartaje tvajoj uvahi. Adnak pakolki havorka idzie pra sotni filmaŭ, ty ŭ lubym razie, zdajecca, štości prapuskaješ.
Jašče škaduju, što praź niedachop času nie ŭdałosia pahladzieć jašče bolš filmaŭ. Dumaju, kali ty stanovišsia siabram žury «Załatoha hłobusa», tabie hetym treba zajmacca jak pracaj, ad ranicy da viečara, i tady ty budzieš bližej da satysfakcyi ad hetaha pracesu.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ
Kamientary