
Святкаванне пачалося з прэзентацыі кнігі вершаў «Шурпатая дарога» в.п. Віктара Сікоры, сына слыннага садавода Івана Сікоры з Малых Алашкаў. Гэтую кнігу вершаў, менавіта да Дня Волі, саматужна, у колькасці 25 асобнікаў, цягам ночы, выдрукаваў на прынтары і сшыў Зміцер Лупач.

Віктар Сікора ў 1942 годзе паступіў у Пастаўскую настаўніцкую семінарыю, у якой выкладаў Барыс Кіт. З вясны 1944 года сябра Беларускай Незалежніцкай Партыі. Улетку 1944 года – на падпольнай працы. Вясной 1945 года арганізаваў антысавецкі партызанскі атрад. Арыштаваны 5 снежня 1945 года, вязень ГУЛАГу. У Беларусь вярнуўся напрыканцы 1954 года. Жыў у вёсцы Малыя Алашкі ля Шаркоўшчыны. Пісаў патрыятычныя вершы. Памёр 1 ліпеня 2008 года.
Цяпер мясцовыя шаркоўшчынскія грамадскія актывісты, найперш Язэп Квач, які даследаваў рукапісны архіў В. Сікоры, са сшыткаў вершаў Віктара Сікоры зрабілі кнігу, вершы падрыхтавала да друку і апрацавала падсвільская паэтка Марыя Баравік.
На прэзентацыі кнігі ў Глыбокім выступілі Язэп Квач і Ада Эльеўна Райчонак, якая асабіста ведала не толькі Віктара Сікору, але і яго бацьку Івана Сікору, слыннага беларускага садавода. Было прачытана колькі вершай паэта. Усе прысутныя атрымалі па кнізе вершаў Віктара Сікоры.
В. Сікора
* * *
Мы з мёртвых паўстанем,
У шэрагі станем,
У бітву мы пойдзем
I долю там знойдзем.
За люд наш бяздольны
Усе мы супольна,
За нашу Радзіму.
За хату, сялібу.
Гэй, люд беларускі!
Спаць хопіць, прачніся!
Мёртвыя клічуць,
Змагацца бярыся!

Потым ўсе прысутныя рушылі з кветкамі да Алеі Славы, дзе да помніка аднаго з айцоў БНР Вацлаву Ластоўскаму былі ўскладзеныя кветкі. Далей, на Копцеўскім цвінтары, былі ўскладзеныя кветкі на магіле Альбэрта Бацяноўскага, студэнта Глыбоцкай педвучэльні, сябра падпольнай арганізацыі Саюза Беларускіх Патрыётаў, вязня ГУЛАГу. А на заканчэнне грамада рушыла да дома па вул. Горкага, 22, на якім усталяваная шыльда яшчэ аднаму айцу БНР Клаўдыюшу Дуж-Душэўскаму, аўтару бел-чырвона-белага сцягу. Кветкі да шыльды паклаў цяперашні гаспадар дома спадар Салодкі.



Каментары