Так лічыць мясцовы аматар гісторыі, піша на сваім блогу Сяргей Астравец.
Чуў пра чарговага чыноўніка? — запытаўся ён у мяне пераможна. Чуў, і што? А ты думаеш — хто кінуў у сьметніцу подпісы людзей, якія прасілі не рабураць камяніцу — помнік архітэктуры адметны? Напраўду? Ня ведаў. Цынічна ўкінуў, дэманстрацыйна, і вось бачыш. Бачу. І разбурылі нахабна, дзёрзка, навідавоку ўсяго гораду, ні на што і ні на каго не зважаючы: мы тут гаспадары!
Ты думаеш існуе нейкая сувязь, ня проста зьбег акалічнасьцяў? — пытаюся ў яго. Я табе столькі прыкладаў назаву, што забудзешся на ўсякі зьбег, адказвае. Назаві, кажу. Пачнем са Сьцяпана Батуры. Што? Гэта ж мой улюбёны гістарычны пэрсанаж, кароль гарадзенскі. Ён жа Фару Вітаўта перабудаваў з драўлянай у мураваную, за два гады ўсяго! А што ён з замкам зрабіў? — пытаецца. Замак таксама перабудаваў. Але ж гэта быў гвалт над сярэдневечным замкам, ён яго ў палац перарабіў! Ну й што? А тое, што перарабіў, год пажыў у ім і памёр.
Гэтым аматар гісторыі мяне не пераканаў. Кароль Фару Вітаўта ўзмацніў, а некаторыя, ведаеш, зруйнавалі яе. Так! — абрадаваўся ён: А знаеш — то зь імі было потым? Што? Кепска скончылі яны, вось. Я табе больш скажу: а той чыноўнік, што разбурыў цэлы квартал, каб паставіць аблвыканкам, адразу пайшоў на падвышэньне і хутка памёр зьнянацку. Тут я не пярэчыў, сам пра такое чуў. Далей, кажа, гэны, якога застрэлілі, памятаеш? Памятаю, але ж ён, здаецца, горад асабліва не чапаў. Не чапаў? А стары вакзал чыгуначны, га?!
Так, вакзал, сапраўды ўлады разбурылі. Нашая «Паходня», прафэсар Ткачоў спрабавалі пярэчыць, але хто ж калі ў нас людзей слухаў? Бачу: аматар гісторыі насамрэч сабраў дасье. Ён яшчэ нагадаў пра іншага вялікага начальніка, што памёр на сваёй пасадзе. Я спрабаваў запярэчыць: ён жа нічога не пасьпеў разбурыць! Але ж затое сьвяткаваньне ўгодкаў царскай губэрні падрыхтаваў!.. І гэта праўда, не паспрачаешся.
Аматар гісторыі на астачу мне назваў драбнейшы прыклад: зьвярталіся да чыноўніка са скаргай, што рэстаўрацыю ў горадзе левай нагой робяць, што зь беларускай мовай зусім дрэнна, а трапілі выпадкова на ягонага сваяка. А той пачаў выхоўваць: я вас прэзіраю, кажа, вы прадаліся Захаду за далары, вы не патрыёты. Вам усё кепска! Напляваў, карацей, у душу. Ён — «патрыёт». Самае цікавае: вельмі хутка чыноўнік гэты выляцеў з даволі высокага крэсла, нейкай, здаецца, лазьняй цяпер загадвае.
Каментары