Больш за 180 чалавек пацярпелі ў выніку сутыкненняў паміж палестынцамі і ізраільскімі паліцэйскімі каля мячэці Аль-Акса ў Іерусаліме, піша ВВС.
Сутыкненні адбыліся на Храмавай гары ў Іерусаліме ў пятніцу ўвечары. Палестынцы паспрабавалі закідаць паліцэйскіх камянямі. У адказ тыя ўжылі гумовыя кулі і слезацечны газ. На месцы здарэння быў разгорнуты палявы шпіталь Чырвонага Паўмесяца, каб аказаць першую дапамогу параненым.
Мячэць Аль-Акса — адна з найбольш шанаваных святынь ісламу, размешчаная ў сэрцы старога Іерусаліма. Тут таксама знаходзіцца святое месца для іўдзеяў — Храмавая гара.
Гэта месца часта становіцца агменем гвалту, што і адбылося на гэты раз пасля таго, як тысячы мусульман прыйшлі сюды ўшанаваць апошнюю пятніцу святога месяца Рамадан.
Ізраільская паліцыя заявіла, што ўжыла сілу, каб «навесці парадак» і ўціхамірыць тысячы вернікаў, якія ўчынілі тут беспарадкі пасля вячэрняй малітвы.
Прадстаўнік Аль-Акса праз рэпрадуктары, устаноўленыя ў мячэці, заклікаў спыніць сутыкненні. «Паліцыя павінна перастаць кідаць святлошумавыя гранаты, маладыя людзі павінны супакоіцца і перастаць шумець!» — цытуе яго словы агенцтва Reuters.
Паводле службы экстраннай дапамогі палестынскага Чырвонага Паўмесяца, 88 палесцінцаў былі дастаўлены ў бальніцу пасля трапляння ў іх гумовых куль з металічным пакрыццём. Ізраільская паліцыя заявіла аб раненні шасці супрацоўнікаў органаў бяспекі.
Напружанасць ўзмацнілася ў сувязі з пагрозай высялення палестынскіх сем'яў з раёна Шэйх Джарах ва Усходнім Іерусаліме (паведамлялася, што раней там таксама ўспыхнулі беспарадкі). У панядзелак Вярхоўны суд Ізраіля правядзе слуханне па гэтай судовай справе.
ААН звярнуўся да Ізраілю з просьбай адмяніць любыя праграмы высялення і праявіць стрыманасць у прымяненні сілы супраць пратэстоўцаў.
Ізраіль акупаваў Усходні Іерусалім пасля шасцідзённай вайны 1967 года. Ён таксама прэтэндуе на непадзельны Іерусалім у якасці сваёй сталіцы (хоць многія краіны гэта не падтрымліваюць). Палестынцы спадзяюцца, што Усходні Іерусалім стане будучай сталіцай створанай імі незалежнай дзяржавы.
Каментары