Грамадства1414

Дзень Ірыны Казулінай замест Дня абаронцаў айчыны

23 лютага споўніцца 5 гадоў, як ня стала Ірыны Казулінай. Ёй было толькі 48 гадоў.

Інтэлігентная жанчына, якая магла б стаць першай лэдзі, якой ганарыліся б беларусы.

Мужная жанчына, якая адна з першых у Беларусі публічна заявіла пра сваю ракавую хваробу і дала прыклад змаганьня іншым.

Годная жанчына, якая з усьмешкай прыходзіла ў студыю «Свабоды» на онлайн-канфэрэнцыю адразу ж пасьля суду над Аляксандрам Казуліным.

Верная жанчына, зь якой у яе апошнія хвіліны, дні і месяцы не было мужа-палітвязьня.

Разумная жанчына, якая лічыла нягодным адказваць на абражальныя закіды кіраўніка Беларусі наконт яе сям’і.

Каханая жанчына, якая дагэтуль у сэрцах яе родных.

Яна пайшла ад нас пяць гадоў таму, а боль, які застаўся, гэта ня толькі боль Аляксандра Казуліна, якога вызвалілі на тры дні, каб разьвітацца з жонкай.

Гэта боль палітвязьня Зьмітра Дашкевіча, якому далі толькі 30 хвілінаў, каб разьвітацца са сваёй маці Вольгай Дашкевіч у моргу. Ёй было толькі 54 гады.

Боль палітвязьня Алеся Бяляцкага, які даведаўся пра сьмерць бацькі толькі ў дзень пахаваньня, і якога пад канвоем прывезьлі разьвітацца.

Боль палітвязьня Аляксандра Малчанава, якому адміністрацыя Жодзінскай калёніі не дазволіла разьвітацца з маці Галінай Малчанавай. Ёй было толькі 64 гады.

Боль і трывога, якія, перакананая, перапаўняюць палітвязьня экс-кандыдата на прэзыдэнта Міколу Статкевіча за свайго бацьку, 85-гадовага Віктара Статкевіча, як і Зьмітра Дашкевіча за ягонага бацьку, 74-гадовага Вячаслава Дашкевіча.

Памятаю балючы крык маці палітвязьня Фёдара Мірзаянава ў судзе, калі яе не пусьцілі на абвяшчэньне прысуду сына.

Памятаю, як паўтара года таму Ала Саньнікава, ледзь стрымліваючы сьлёзы, чытала ліст свайго зьняволенага сына Андрэя Саньнікава з-за кратаў на прэзэнтацыі «свабодаўскай» кнігі «Адзін дзень палітвязьня. 2009–2011». Усе такія сцэны не пералічыш, як немагчыма і вымераць боль усіх палітвязьняў і іх блізкіх.

І ўсё ж мне чамусьці ўвесь час згадваецца той дзень пяць гадоў таму, калі я даведалася пра сьмерць Ірыны Казулінай.
Гэта было 23 лютага, калі ў Беларусі частка грамадзтва сьвяткуе так званы Дзень абаронцаў айчыны і ўзброеных сілаў Беларусі.

А чаму б не паспрабаваць пераламаць замшэлую савецкую традыцыю і абвесьціць 23 лютага ў Беларусі Днём родных палітвязьня ў гонар Ірыны Казулінай?

І ў гэты дзень падтрымаць усіх тых, чые родныя цяпер за кратамі.

Каментары14

Цяпер чытаюць

Бліжэйшым часам будуць вызвалены больш за 150 палітзняволеных36

Бліжэйшым часам будуць вызвалены больш за 150 палітзняволеных

Усе навіны →
Усе навіны

Пачаўся суд над забойцам Чарлі Кірка Тайлерам Робінсанам5

На 10 гадоў асудзілі мінчука за ДТЗ, у якім загінулі чатыры чалавекі

Запланаваныя перамовы Аляксандра Лукашэнкі з дэлегацыяй ЗША адбыліся4

Як цяпер жыве «суровы турыст» з Беларусі, які стаў знакамітым 12 гадоў таму7

55‑гадовага жыхара Мазыра адправілі за краты па папулярным палітычным артыкуле

Паглядзіце, як выглядае Мінск перад Усебеларускім народным сходам14

Карлас Алос: Звальненне са зборнай Беларусі — абсалютна нечаканае2

Дзясяткі краін ахапіла новая хваля грыпу, прыйшоў новы небяспечны штам3

Кіроўцы «Яндэкс-таксі» ў Беларусі абмяркоўваюць ідэю забастоўкі 15 снежня15

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Бліжэйшым часам будуць вызвалены больш за 150 палітзняволеных36

Бліжэйшым часам будуць вызвалены больш за 150 палітзняволеных

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць