Эканамістку з Жлобіна, якая працавала ў «Беларускай цэментнай кампаніі», асудзілі за Гаюн
Таццяна Лук'янцава ў 2022‑м шукала працу ў Еўрасаюзе. Але засталася ў Беларусі.
Пра суд над ёй стала вядома са «спіс экстрэмістаў», які вядзе МУС.
Таццяне Лук'янцавай 39 гадоў. Яна з Жлобіна. У 2003‑м скончыла школу, пасля — каледж. Пераехала ў Мінск і працавала касіркай у Прыёрбанку. Паралельна вучылася на эканаміста ў Беларускім дзяржаўным эканамічным універсітэце, які скончыла ў 2011-м.
Апошнім часам жыла ў Прылуках — аграгарадку пад Мінскам.
Апошняе вядомае месца яе працы — кіраўнічая кампанія холдынга «Беларуская цэментная кампанія».
Працавала яна ў МТС і іншых прыватных кампаніях як эканамістка.
Таццяна вядзе актыўнае жыццё. Мяркуючы па яе сацсетках, яна любіць канцэрты і тэатр, удзельнічае ў дабрачынных марафонах, хадзіла на кастынг шоу «Фактар.бай».
У 2022‑м Лук'янцава хацела выехаць працаваць у Еўрасаюзе. Разглядала Польшчу і Іспанію. Але ў выніку засталася ў Беларусі.
Таццяну Лук'янцаву асудзілі ў кастрычніку 2025 года па двух артыкулах — «садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці» (ч. 1 і ч. 2 арт. 361‑4 КК) і «ўдзел у дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак» (ч. 1 арт. 342 КК). Ёй прысудзілі хатнюю хімію і дадалі ў «спіс экстрэмістаў».
Сутнасць абвінавачанняў невядомая, але хутчэй за ўсё затрыманне дзяўчыны было звязана са справай Гаюна. Падобна, што да суда яна была ў СІЗА.
Масавыя палітычныя рэпрэсіі ў Беларусі працягваюцца з 2020 года.
Тады Аляксандр Лукашэнка прайграў Святлане Ціханоўскай, але не аддаў уладу.
Па словах генеральнага пракурора Андрэя Шведа, толькі да кастрычніка 2023 года было заведзена больш за 16 тысяч крымінальных спраў «экстрэмісцкай скіраванасці», гэта значыць, палітычнага характару.
Згодна з інфармацыяй Паўла Латушкі, прадстаўніка Аб'яднанага пераходнага кабінета, з 2020 года рэпрэсіі закранулі 136 тысяч чалавек. Некалькі соцень тысяч беларусаў вымушаныя былі пакінуць краіну.
Справа Гаюна разгортваецца з таго часу, як сілавікі затрымалі адну з адміністратарак тэлеграм-канала «Беларускі Гаюн», які спецыялізаваўся на адсочванні перасоўванняў расійскіх войскаў у краіне. Усіх, хто паведамляў яму інфармацыю, цяпер затрымліваюць па меры расшыфроўкі здабытых сілавікамі даных.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬЦяпер чытаюць
«Калі мне прыляціць, я гатовая». Наста Рагатко — пра сэкс-сцэну ў сваёй кнізе, прарасійскіх сваякоў, Гаюн і Матольку62
Каментары
[Зрэдагавана]