Фота з асабістага архіву
Марына — выпускніца БДУКІ. Апошнія некалькі гадоў яна жыла ў Маскве (дзяўчына замужам за расійскім рэжысёрам і членам праўлення Фонду дапамогі хоспісам «Вера» Аляксандрам Сёміным). Але ў жніўні 2020-га не змагла заставацца проста назіральніцай. Пакінула шасцімесячную дачку дома і прыехала ў Мінск.
«Пасля таго як мы арганізавалі з дзяўчатамі першыя жаночыя акцыі ў белым, я стварыла тэлеграм-канал, у якім мы гэтыя акцыі асвятлялі. Кажуць, прэтэнзіі могуць быць праз яго», — расказвае Марына.
Праз некалькі тыдняў пасля тых ланцугоў салідарнасці ёй паступілі першыя пагрозы з-за артыкула Мукавозчыка, і яна з’ехала да дачкі і мужа ў Маскву.
За год з Марынай двойчы праводзілі тлумачальныя гутаркі пасля акцый каля беларускай амбасады — адну ў мікрааўтобусе, другую проста ў горадзе. Папярэдзілі, што трэці раз цырымоніцца не будуць. Дзеля сям’і дзяўчына замоўкла.
Але на гэтым гісторыя не скончылася. Напачатку жніўня прыйшла павестка на яе імя — на адрас былога мужа ў Мінскай вобласці. З’явіцца на допыт Марына павінна была на наступны дзень. Па якой справе, ніхто так і не патлумачыў. Прыехаць на той допыт з Масквы дзяўчына не магла.
Яна хвалявалася, што за няяўку яе могуць адразу прыцягнуць да адказнасці, узяла кансультацыі ў некалькіх юрыстаў. Парада ад усіх была адна — тэрмінова з’язджаць з Расіі, бо апошнім часам колькасць дэпартацый з краіны вырасла. Марына з дачкой з’ехала.
Пасля ўжо стала вядома, што яе канал прызналі экстрэмісцкім.
«Блізкаму сябру ўдалося па сваіх сувязях удакладніць, ці ёсць я ў спісах. Я там была з пазнакай аб артыкуле аб злачынствах супраць асноў канстытуцыйнага строю і бяспекі дзяржавы, з пазнакай аб дэпартацыі. У Расіі напярэдадні выбараў зачышчаюць усё, што хоць крыху аддае апазіцыяй, затыкаюць раты і СМІ, і актывістам», — дзеліцца Марына.
Прызнаецца, што да павесткі не думала, што ёй у Маскве можа штосьці пагражаць.
«Але мы і не думалі, што яны асмеляцца на план паглыбленай інтэграцыі, а цяпер гэта здаецца пытаннем часу», — заўважае дзяўчына. Цяпер яна з дачкой у Вільні.
У Маскве Марына выкладала ў прыватным універсітэце і займалася праектам па сэксуальнай адукацыі падлеткаў. Для ўніверсітэта яна працягвае запісваць матэрыялы.
«А вось новы праект па гендарнай роўнасці, які я планавала пачаць у верасні, давядзецца прытармазіць. Пакуль трэба ўсё наладзіць тут, выдыхнуць і думаць, як не ўпасці ў вывучаную бездапаможнаць праз гэту сітуацыю. Канечне, хочацца працягнуць сваю жаночую павестку, але пакуль загадваць рана».
