Брат Мікіты Крыўцова адкрыў цэнтр дапамогі беларускім добраахвотнікам ва Украіне
У Варшаве пры Беларускім доме запрацаваў Цэнтр дапамогі добраахвотнікам, якія ваююць за Украіну. Яго ўзначаліў Павел Кухта — брат Мікіты Крыўцова, які загінуў падчас пратэстаў у 2020-м. Павел раней сам быў добраахвотнікам. «Наша Ніва» пагутарыла з ім.
«З братам сазвоньваліся рэдка, баяліся, каб яго не цягалі праз мяне»
«У 2016-2017 гадах я бараніў Украіну ад расійскай агрэсіі. Атрымаў раненне. Добра ведаю людзей, якія цяпер там — маіх сяброў, пабрацімаў, — кажа хлопец. — Я з юнацтва трымаўся пазіцыі, што палітыка Лукашэнкі і Пуціна не вельмі добра адаб’ецца на беларускім народзе.
Пасля таго, што здарылася ва Украіне ў 2014 годзе, гэтай прамой пагрозы з боку Расіі, думаю, кожнаму адэкватнаму беларусу стала зразумела, што такое будзе і з нашай краінай, рана ці позна.
Таму я вырашыў ехаць на ўсход Украіны, каб дапамагаць абараняць іх тэрытарыяльную цэласнасць і незалежнасць, і таксама, каб бараніць Беларусь у наступным. Усе беларусы ваявалі пад лозунгам «За нашу і вашу свабоду».
Пасля гэтага Павел жыў ва Украіне. Нейкі час служыў у войску, пасля вучыўся ў Кіеве на масажыста і паралельна працаваў, у асноўным у ахове.
З братам яны бачыліся ў лютым 2020 года — Мікіта прыязджаў да яго.
«Мы сазвоньваліся рэдка, таму што баяліся, каб яго не цягалі праз мяне, за тое, што са мной размаўляе», — дзеліцца Павел. Дадае, што нягледзячы на адлегласць, яны з Мікітам былі блізкія.
Пасля таго, як у жніўні 2020-га Мікіту знайшлі павешаным, крымінальную справу так і не завялі. СК заявіў, што прычынай смерці было самагубства.
Жонка Мікіты з дачкой у выніку з’ехала ў Польшчу. З верасня 2021-га у Варшаве жыве і Павел.
«Звярнуліся ўжо сотні чалавек»
Пасля нападу Расіі на Украіну многія беларусы замежжа захацелі паехаць добраахвотнікамі ва Украіну.
«Але яны не ведаюць, як гэта зрабіць. І таму я вырашыў адкрыць гэты цэнтр, каб каардынаваць людзей. Збіраем таксама адзенне, экіпіроўку — каб адпраўляць туды хлопцам, і каб хлопцы, якія едуць цяпер адсюль, не былі «голымі», — дзеліцца Павел.
Да яго звярнуліся ўжо сотні чалавек. Гэта не толькі тыя, хто гатовы запісацца ў тэрытарыяльную абарону, але і медыкі, якія хочуць ратаваць жыцці суседзяў. У цэнтры не паспяваюць усім адказваць.
Жорсткіх крытэрыяў пры адборы добраахвотнікаў няма.
«Галоўнае — жаданне. Канечне, мы пытаемся ў людзей, які ў іх вайсковы вопыт, ці ўдзельнічалі ў ваенных аперацыях, ці служілі ў арміі і па якой прафесіі.
Беларусы, якія хочуць ваяваць, разумеюць прамую расійскую агрэсію і тое, што Лукашэнка здаў краіну і ўцягвае яе ў гэтую вайну. Разумеюць таксама, што стаўленне да беларусаў цяпер вельмі кепскае. Іх пачынаюць зневажаць — і ўсё праз Лукашэнку. Беларусы хочуць адбяліць сваю рэпутацыю перад украінцамі».
У Паўла настрой рашучы. «Украіна пераможа — і кропка», — упэўнены ён.
Чытайце таксама:
«Украінцы жартуюць: не хвалюйцеся, зараз вызвалім сябе, пойдзем ратаваць вас». Пагутарылі з беларусам, які запісаўся ў тэрытарыяльную абарону Украіны
Маці беларускага салдата: «Мы гатовыя нават ехаць да яго ў вайсковую частку і стаяць там, каб калону не пускаць»
Як працуюць атрады тэрытарыяльнай абароны Украіны — «Наша Ніва» пагутарыла са старшынёй тэрабароны Прыкарпацця
Бліжэйшым часам будуць вызвалены больш за 150 палітзняволеных39
Каментары