Калі да Алеся Бяляцкага датэлефанаваўся карэспандэнт «НН», Алесь ужо ведаў пра факт намінацыі.
Калі да Алеся Бяляцкага датэлефанаваўся карэспандэнт «НН», Алесь ужо ведаў пра факт намінацыі.
— Верыце, што беларус атрымае Нобэлеўскую прэмію?
АБ: Веру. Раней ці пазьней. Але гэта буду ня я.
— А хто?
АБ: Прадстаўнік дакладных навук.
— Дазвольце выказаць меркаваньне, што ў нас не было апошнія дзесяцігодзьдзі вялікіх дасягненьняў у сфэры дакладных навук. Да чаго ж мы вядзем гаворку пра Прэмію міру.
АБ: У барацьбе за мір і чалавечую годнасьць мы зрабілі ня больш, чым іншыя. На сёньня Беларусь яшчэ малацікавая ў пляне сацыяльна-духоўнага жыцьця. Мы трохі пачалі існаваць у праваабароне, журналістыцы, але ня столькі дзякуючы нашым заслугам, колькі праз «заслугі» рэжыму.
— Калі ж мы станем цікавыя?
АБ: Калі Беларусь увойдзе ў сфэру духоўных інтарэсаў Эўропы. Калі залежыць ад многіх чыньнікаў. Ахвярнасьці, самаадданасьці нам не бракуе, але Беларусь ня ў фокусе інтарэсаў. Інстытут дасьледаваньняў міру — усяго толькі аналітычная структура. Пачэсна, вядома, што яны назвалі і маё імя… Але ж Нобэлеўская прэмія міру звычайна дастаецца людзям, якія не адзін год правялі ў турме…
Фота Андрэя Лянкевіча
Каментары