За апошнія тры гады ў Еўропе значна знізілася колькасць тых, хто падтрымлівае папулісцкія тэзы. У Амерыцы таксама не дадалося прыхільнікаў гэтай палітычнай плыні. У прынцыпе, папулізм вычэрпвае сябе ва ўсім свеце, піша Guardian.
Цэнтр даследавання грамадскага меркавання YouGov разам з Guardian апытаў 1000 чалавек у 10 еўрапейскіх краінах і 17 краінах па-за Еўропай (у тым ліку ў Расіі, ЗША і Кітаі) і высветліў, наколькі змянілася стаўленне людзей да асноўных ідэй папулізму.
Па ўсіх пунктах папулісты згубілі значную колькасць прыхільнікаў у Еўропе за апошнія тры гады.
Адна з асноўных тэз папулістаў: мая краіна падзеленая на звычайных людзей і карумпаваную эліту, якая эксплуатуе звычайных людзей.
За тры гады людзей, якія так лічылі, стала ў сярэднім на 10% менш у краінах Еўропы. У Францыі гэты паказчык знізіўся з 61% да 49%, у Даніі — з 29% да 15%, у Польшчы — з 65% да 54%, напрыклад.
Другая ключавая тэза класічнага папуліста: улада наўмысна хавае ад нас шмат важнай інфармацыі дзеля сваіх інтарэсаў.
На 6-17% менш людзей цяпер вераць у гэта. Падчас пандэміі з’явілася адчуванне, што многія паверылі ў канспіралагічныя тэорыі. Тым не менш, даследаванне паказвае, што доля аматараў такіх тэорый наадварот скарацілася ў Еўропе за апошні час.
Яшчэ адна пазіцыя папулізму: воля людзей — галоўны прынцып у вызначэнні палітыкі дзяржавы.
Калі тры гады таму 66% французаў падтрымлівалі такі прынцып, дык сёлета — толькі 55%. Гэтак жа рэзка паменшала прыхільнікаў гэтага прынцыпу ў Нямеччыне, Даніі, Гішпані, Італіі і Польшчы. Усё больш людзей згодныя з тым, што часам палітыкам трэба рабіць і непапулярныя рэчы.
У той жа час сацыёлаг з Амстэрдамскага ўніверсітэта Мотайс Роўдаўн, які даследуе папулізм, адзначае, што папулярнасць гэтай палітычнай плыні фенаменальна вырасла за перыяд з 1998 да 2018 года, з 7% да 25% (больш чым у тры разы). Пасля чаго пачаўся яе заняпад.
Тым не менш, хаця прыхільнікаў папулізму на сёння стала менш — яны сур’ёзна радыкалізаваліся (узяць хаця б настроі праціўнікаў прышчэпак). Гэтую тэндэнцыю можна патлумачаць пандэміяй, лічыць Роўдаўн.
Цікава таксама, што калі ў большасці краін заўважна знізілася доля тых, хто сімпатызуе папулістам, у Амерыцы гэтая доля не знізілася, але і не вырасла. Даследчыкі адзначаюць, што гэта можна патлумачыць глыбока ўкаранёнай традыцыяй амерыканцаў — быць незадаволенымі палітычным істэблішментам у прынцыпе.
Лідарам жа па непрыняцці папулізму даследчыкі называюць Данію — адсотак людзей, якія ўхваляюць папулісцкія тэорыі, там стабільна нізкі.
Каментары