У судзе Віцебскага раёна 20 мая вынесеныя прысуды палітвязням Ірыне Пярцовай, Арцёму Латышаву, Кацярыне Макарэвіч і Юлі Лабуновай, вядомым як ўдзельнікі «віцебскіх перформансаў», паведамляе «Вясна».
У віну ім ставілі наступныя акцыі: разбілі бейсбольнай бітай кінескоп тэлевізара з налепленай фатаграфіяй беларускага праўладнага журналіста, спалілі друкаваныя выданні дзяржСМІ, на чужой магіле паставілі партрэт Лукашэнкі.
Суддзя Міхаіл Зубеня прысудзіў абвінавачаным наступныя тэрміны:
• Ірыне Пярцовай — 2,5 года калоніі агульнага рэжыму;
• Юлі Лабуновай, Кацярыне Макарэвіч — 4,5 года калоніі агульнага рэжыму;
• Арцёму Латышаву — 6 гадоў калоніі агульнага рэжыму.
Апошнія словы абвінавачаных — трагедыя зламаных лёсаў
У сваім апошнім слове Ірына Пярцова прасіла не пазбаўляць яе волі.
«Я знахожуся ў СІЗА восем месяцаў, быў час каб усё ўсвядоміць. Я адна выхоўваю сына, цяпер яго аддадуць у дзіцячы дом, ён будзе расці без маці».
Юля Лабунова вельмі эмацыйна казала аб тым, што ў яе дома засталася дачка. У яе самы складаны ўзрост, ёй патрэбная маці, клопат і ўвага: «Мне сорамна за свой учынак, за тое што прыношу гора і пакуты сваёй сям’і. У мяне быў час зрабіць вывады і прызнаць свае памылкі. Я чыстасардэчна раскайваюся. Прашу не пазбаўляць мяне волі і даць магчымасць вярнуцца да сваёй сям’і і працы, якой я вельмі даражу».
Арцём Латышаў: «Усё жыццё я стараўся быць сумленным і справядлівым. Я выконваў усе ўскладзеныя на мяне сям’ёй і дзяржавай абавязальніцтвы, адпрацаваў па накіраванні пасля вучобы, служыў у войску, валанцёрыў падчас эпідэміі кавіду. Я заўсёды хацеў быць карысным сваім блізкім і грамадству, усё рабіў дзеля гэтага. Прашу прызначыць пакаранне, не звязанае з пазбаўленнем волі.
Прашу таксама не пазбаўляць волі дзяўчат, якія знаходзяцца са мной за кратамі і прызначыць ім мінімальнае пакаранне, якое толькі магчыма. Яны ўжо шмат нацярпеліся ў СІЗА ў вельмі цяжкіх умовах, якія не кожны мужчына можа вытрымаць. Тут шмат казалі пра характарыстыкі з СІЗА, але не казалі пра інцыдэнт, які здарыўся ў лістападзе 2020 года. Уначы мой сусед па камеры перарэзаў сабе ўсе вены на руцэ. Я першы прачнуўся і разам з іншымі, забілі трывогу. Калі б мы спазніліся — гэты чалавек загінуў бы».
Кацярына Макарэвіч таксама раскайвалася…
«Хачу каб наша грамадства жыло ў міры і згодзе. Хачу займацца любімай працай, Я не здымаю з сябе адказнасці. Мае блізкія таксама цярпяць і перажываюць за мяне. Дайце шанец клапаціцца пра маці. Ёй трэба аплачваць мае крэдыты. Мне сорамна перад сваімі блізкімі. Кожны чалавек можа зрабіць памылку, але ён яе можа выправіць».
У Віцебску судзяць дзяўчат і хлопца, якія «пахавалі Лукашэнку»
Цяпер чытаюць
Што Бабарыка і Калеснікава адказалі на пытанні пра вайну97
Каментары