Паранены на пратэстах-2020, носіць з сабой гранату на выпадак акружэння: хто такі добраахвотнік «Янкі» ў вобразе вусатага гусара
Гэтага беларускага добраахвотніка з гусарскімі вусамі вы дакладна бачылі — відэа з ім не раз разляталіся па сацсетках. Яго пазыўны «Янкі», сапраўднае імя Ігар. Да вайны ён працаваў у прыватнай ахове і займаўся джыу-джыцу. «Наша Ніва» пагутарыла з хлопцам.
![](http://nashaniva.com/img/w732d4webp1/photos/z_2022_04/2511-kt9bn.png.webp)
«Быў футбалістам, а потым пачаў займацца адзінаборствамі»
Ігар з Мінска, скончыў каледж. Ва Украіну ён прыехаў у канцы верасня 2020 года, пасля таго, як ім, як удзельнікам беларускіх пратэстаў, зацікавіліся сілавікі.
«З самых першых дзён я быў разам са свабоднымі беларусамі. Я пацярпеў ад святлошумавой гранаты, мне пашкодзіла нагу. Спачатку нікому не было справы, пасля пачалі шукаць людзей. Так па мяне і прыйшлі — прыехалі з вобшукам да бацькоў, а я там наогул не жыву, быў прапісаны толькі. Пасля гэтага я з’ехаў», — расказвае хлопец.
![](http://nashaniva.com/img/w732d4webp1/photos/z_2022_04/5914-xe6fr.jpeg.webp)
У Мінску ён быў менеджарам па продажах у краме Apple. Ва Украіне апошні год працаваў у прыватнай ахове.
Ігар — спартсмен.
«Спачатку быў футбалістам, але ў год 15 атрымаў траўму, якая была несумяшчальная з гэтым спортам. Потым пачаў займацца адзінаборствамі, бо не змог дома проста сядзець, усім патроху. Калі пераехаў у Кіеў, мой найлепшы сябар пазнаёміў мяне з такім відам спорту, як джыу-джыцу, мне спадабалася, пачаў трэніравацца, выступаць. Прадстаўляў клуб «Ракета кіеўская», ён жа ATOS».
![](http://nashaniva.com/img/w732d4webp1/photos/z_2022_04/5921-fubnm.jpeg.webp)
«Рускія салдаты апранутыя, як бамжы, нармальна выглядаюць толькі дэсантнікі»
«Янкі» расказвае, як прыняў рашэнне ісці ваяваць.
«Размовы пра вайну былі праз паўгода, як я пераехаў. З тых часоў я пачаў задумвацца, пайду на вайну, ці не. За год гэтая краіна стала маім другім домам, украінцы падставілі мне ў цяжкі час плячо. У мой другі дом прыйшоў вораг, і я лічу, што трэба дапамагаць братам.
Як толькі пачалася першая бамбёжка а 5-й ранку, праз паўгадзіны я ўжо выходзіў з рэчамі з дому.
Мяне лёгка ўзялі ў добраахвотнікі, бо я трапіў да сваіх знаёмых, мяне ўсе ведалі».
Ігар ваюе разам з украінцамі.
![](http://nashaniva.com/img/w732d4webp1/photos/z_2022_04/5917-wsvl2.jpeg.webp)
У кантрактнікі хлопец не пайшоў. Калі скончыцца вайна, кажа, складзе зброю ў шафу далей.
«Я не ваенны чалавек, я ніколі не служыў, і мне ў прынцыпе не падабаецца вайна. Калі хтосьці думае, што я атрымліваю ад гэтага задавальненне, то не. Я хачу жыць звычайным жыццём».
У роліках, што ёсць у сеціве, «Янкі» паводзіць сябе па-гусарску. Гэта вобраз?
«Усе гэтыя відэа атрымліваліся спантанна, — тлумачыць хлопец. — А наконт вусоў — я іх даўно адпускаў. Пасля галіў, пасля зноў адпускаў».
![](http://nashaniva.com/img/w732d4webp1/photos/z_2022_04/photo_2022-04-12102707-mbna2.jpeg.webp)
З расіянамі на фронце беларус сутыкаўся. «Апранутыя як бамжы», — ёміста характарызуе ён тых вайскоўцаў.
«Амуніцыя, адзенне — нібыта іх збіралі гадоў сто таму. Мне здаецца, усё, што спісанае, на іх апранулі і сказалі: ідзіце ваяваць. Ёсць дэсантныя войскі — яны апранутыя нармальна, у іх новыя АК, кулямёты добрыя. Дэсантныя войскі ездзяць на БТРах апошніх», — дзеліцца назіраннямі Ігар.
«Я не збіраюся здавацца ў палон»
«Янкі» абараняў аэрапорт у Барыспалі, вызваляў сёлы ў Кіеўскай вобласці.
«Не можа быць нічога добрага на фронце, я табе так скажу. Самае цяжкае на службе — губляць знаёмых і сяброў. Я чалавек дзесяць блізкіх згубіў».
![](http://nashaniva.com/img/w732d4webp1/photos/z_2022_04/5928-bx29y.jpeg.webp)
— Ты не баішся, што трапіш у палон і цябе пазнаюць?
— Я не збіраюся здавацца ў палон. У мяне заўсёды ёсць з сабой граната. І я лепш памру свабодным.
Беларусаў, якія ваявалі супраць Украіны, байцу асабіста бачыць не даводзілася.
«Але па інфармацыі, якую давалі мне, пад Гастомелем была разбітая група «Альфа». Я не ведаю, гэта праўда ці не».
— Што б ты сказаў тым афіцэрам, якія служаць у беларускай арміі цяпер?
— Што мне ім можна сказаць? Лепш, хлопцы, сюды не прыязджайце, чый бы гэта загад ні быў.
Каментары