«Літвінскі цукар» пакуль што, прынамсі, у Гарадзеі прайграў «Русскому сахару»
У адказе, хоць і напісаным па-беларуску, намеснік генеральнага дырэктара па камерцыйнай дзейнасці Андрэй Бацкель не лічыць патрэбным трымацца нейкага дыпламатызму, а маніфестуе абыякавасць кіраўніцтва прадпрыемства да беларускай мовы адкрыта. І адначасова зазначае, што яно зусім не зацікаўленае і ў тым, каб людзі, прыхільныя да беларускай мовы, набывалі гарадзейскі цукар:
«Мы не плануем павялічваць колькасць этыкетак ці ўпаковак прадукцыі на беларускай мове проста так. Уся наша прадукцыя прадаецца і без выкарыстання на ёй беларускай мовы, таму сэнсу штосьці мяняць і павялічваць выдаткі ў нас няма. Вы можаце набываць цукар тых прадпрыемстваў, у якіх надпісы на этыкетках вас задавальняюць».
Зрэшты, такое пагардлівае стаўленне да спажыўцоў прадукцыі не надта і здзіўляе, бо, на думку спадара Бацкеля, ад іх пазіцыі нічога і не залежыць:
«Колькасць прадукцыі, што рэалізоўваецца, у межах любой краіны залежыць ад цаны і даведзеных паказчыкаў вышэйстаячых органаў».
Адпаведна, Бацкель піша:
«У найбліжэйшы час наша прадпрыемства не плануе дадаваць інфармацыю на пакунках цукру вагой 1 кілаграм на беларускай мове». Хопіць і таго, што на ёй вырабляецца толькі «этыкетка сцікаў (4 і 5 грамаў)».
Што тычыцца сайта прадпрыемства, то ў адказе паведамляецца:
«Сайт не мае беларускамоўнай версіі, і ў найбліжэйшы час змен у гэтым кірунку не плануецца».
Пры гэтым відавочна, што аргумент адносна таго, што беларуская мова на этыкетках «павялічвае выдаткі», у гэтым выпадку не працуе нават чыста тэарэтычна. Бо раней у Гарадзейскага цукровага камбіната ўжо была ўпакоўка цукру «Літвінскі» на беларускай мове, і выдаткі калі і павялічваюцца, то акурат ад яе замены на іншую.
Таму можна не сумнявацца, што тут вызначальны фактар не аб'ектыўныя эканамічныя разлікі, а ўласнае суб'ектыўнае (негатыўнае) стаўленне кіраўніцтва камбіната да беларускай мовы.
Чытайце таксама:
