Старшыня праваабарончага цэнтра «Вясна» Алесь Бяляцкі знаходзіўся за кратамі з 14 ліпеня 2021 года. Яго асудзілі на 10 гадоў пазбаўлення волі.

Алесь Бяляцкі ўвайшоў у групу з палітвязняў, якія былі вызвалены 13 снежня.
Старшыню найбуйнейшай праваабарончай арганізацыі Беларусі затрымалі 14 ліпеня 2021 года. У той дзень сілавікі прыйшлі з ператрусамі не толькі да яго дадому і ў офіс «Вясны», але і да дзясяткаў іншых актывістаў грамадзянскай супольнасці па ўсёй краіне.
Суд па «справе Вясны» пачаўся толькі ў пачатку 2023 года. Разам з Бяляцкім судзілі яго намесніка Валянціна Стэфановіча і каардынатара кампаніі «Праваабаронцы за свабодныя выбары» Уладзіміра Лабковіча. Яшчэ аднаго фігуранта, Змітра Салаўёва, судзілі завочна, бо ён знаходзіўся за мяжой.
Па версіі абвінавачвання, праваабаронцы ўвозілі ў Беларусь грошы для дапамогі пацярпелым ад рэпрэсій і аплаты адвакатаў.

3 сакавіка 2023‑га праваабаронца быў асуджаны на 10 гадоў пазбаўлення волі па частцы 4 артыкула 228 КК (кантрабанда арганізаванай групай) і частцы 2 артыкула 342 КК (фінансаванне групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак).
Пакаранне Алесь адбываў у калоніі №9 у Горках, якая вядомая сваімі жорсткімі ўмовамі ўтрымання. Летам 2025‑га Алесю зрабілі аперацыю на нагах у турэмным шпіталі ў Калядзічах.
На волі яго чакалі жонка Наталля Пінчук і сын Адам.
Алесь Бяляцкі нарадзіўся ў пасёлку Вяртсіля (Карэлія, Расія) 25 верасня 1962 года. Пазней сям’я вярнулася ў Беларусь, у Светлагорск. Скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта.
Яшчэ ў студэнцкія гады Алесь браў удзел у моладзевым нацыянальна-дэмакратычным руху. А падчас навучання ў аспірантуры Інстытута літаратуры Акадэміі навук БССР у 1986—1989 гадах быў адным са стваральнікаў Таварыства маладых літаратараў «Тутэйшыя», стаў сябрам арганізацыйнага камітэта грамадскай арганізацыі Беларускі народны фронт. Бяляцкі быў і сярод арганізатараў першых афіцыйных у БССР мітынгаў, у тым ліку славутага на Дзяды ў 1988 годзе.

Пасля заканчэння аспірантуры працаваў малодшым навуковым супрацоўнікам Музея гісторыі беларускай літаратуры, затым у 1989 годзе стаў дырэктарам Літаратурнага музея Максіма Багдановіча. На гэтай пасадзе ён працаваў да жніўня 1998 года.
У 1996 годзе Алесь стварыў Праваабарончы цэнтр «Вясна» (першапачаткова «Вясна-96»). На той момант арганізацыя паўстала ў адказ на масавыя затрыманні ўдзельнікаў вулічных акцый. Фактычна, Бяляцкі стаў адным з заснавальнікаў сучаснага праваабарончага руху ў Беларусі.
Рашэннем Вярхоўнага суда Рэспублікі Беларусь у кастрычніку 2003 года за ўдзел у назіранні падчас прэзідэнцкіх выбараў 2001 года Грамадскае аб’яднанне «Праваабарончы цэнтр «Вясна»» было пазбаўлена дзяржаўнай рэгістрацыі і з таго часу працуе без рэгістрацыі.
Алесь Бяляцкі неаднаразова падвяргаўся пераследу з боку ўладаў. Першы раз ён быў арыштаваны 4 жніўня 2011 года па справе аб «ухіленні ад выплаты падаткаў». Тады падставай для крымінальнай справы сталі звесткі пра замежныя банкаўскія рахункі, на якія паступалі сродкі для праваабарончай дзейнасці.
У лістападзе 2011‑га яго асудзілі на 4,5 года калоніі ўзмоцненага рэжыму з канфіскацыяй маёмасці па частцы 2 артыкула 243 Крымінальнага кодэкса Беларусі (утойванне даходаў у асабліва буйным памеры). Пакаранне праваабаронца адбываў у бабруйскай калоніі, дзе працаваў у швейным цэху.
Ён выйшаў на волю па амністыі ў чэрвені 2014 года, правёўшы за кратамі амаль тры гады.

Другі раз Алесь Бяляцкі патрапіў за краты 14 ліпеня 2021-га. У 2022 годзе, знаходзячыся ў зняволенні і чакаючы суда, праваабаронца атрымаў Нобелеўскую прэмію міру.
Каментары