Paśla kaŭkazskaj vajny Minsk palepšyŭ adnosiny ź ES

ale zusim nie syšoŭ z zony ryzyki ŭ adnosinach z Rasijaj.

Za hod, što prajšoŭ paśla rasijska‑hruzinskaj vajny, źniešniepalityčnaje stanovišča Biełarusi značna źmianiłasia.

Napiaredadni hetych padziej zdavałasia, što aficyjny Minsk praktyčna kančatkova ŭziaŭ kurs na supracoŭnictva z Maskvoj i supraćstajańnie z Zachadam. Siońnia ž źniešniaja palityka krainy vyhladaje mienš adnabakova, što dazvalaje z bolšaj padstavaj, čym raniej, havaryć pra jaje šmatviektarnaść. Praŭda, adnačasova z hetym značna ŭzrasła nieakreślenaść, što značna ŭskładniaje vybar pravilnaha rašeńnia, pieradusim dla Zachadu.

Hod tamu ŭ pačatku žniŭnia adnosiny Biełarusi sa Złučanymi Štatami i Jeŭrasajuzam znachodzilisia amal što na samym nizkim uzroŭni za ŭsiu ich historyju.

Uzmacnieńnie žorstkaści ŭnutranaj palityki, i da taho nie libieralnaj, jakoje paśladoŭna pravodziłasia ŭ krainie, pryviało da ŭviadzieńnia Zachadam roznaha rodu sankcyj, u tym liku ekanamičnych.

Uzajemadziejańnie z Rasijaj, zrešty, taksama zaznavała časam surjoznyja vyprabavańni. Ale ŭsio ž u cełym składałasia ŭražańnie, što kančatkovy vybar byŭ zrobleny na karyść uschodniaha viektara.

Adnak usiaho praź piać dzion paśla zakančeńnia kaŭkazskaj vajny biełaruskija ŭłady niečakana raspačali dosyć rašučyja dziejańni. Samaje hałoŭnaje, byli vyzvaleny palityčnyja źniavolenyja, na čym asabliva enierhična nastojvaŭ Zachad. Na hety raz, u adroźnieńnie ad padobnych situacyj, što mieli miesca raniej, i jon adreahavaŭ paraŭnalna chutka. Zatym byli inšyja zachady. I choć u dalejšym zbližeńnie zastoparyłasia, a dzieści nazirajecca navat peŭny rehres, na hety čas ź situacyjaj hadavoj daŭnaści nie moža być nijakaha paraŭnańnia.

Tym nie mienš, kančatkovaha adkazu na pytańnie, u jaki bok chistaniecca majatnik, pakul niama. Tak, z Rasijaj, asabliva ŭ apošni čas, vidavočna značnaje achaładžeńnie adnosin, jakoje časam vylivałasia ŭ pramyja kanflikty. U hetym płanie možna ŭspomnić upartaje niežadańnie Minska pryznać niezaležnaść Abchazii i Paŭdniovaj Asiecii, «małočnuju vajnu» i roznahałośsi adnosna ADKB.

Pry hetym Biełaruś ustupiła ŭ prahramu «Uschodniaje partniorstva», kiraŭnik źniešniepalityčnaha viedamstva rehularna pravodzić u Jeŭrasajuzie sustrečy na vysokim uzroŭni.

Aściarožnaje zbližeńnie aznačyłasia navat z ZŠA: źnikła ćviordaja rytoryka, byli ažyćcioŭlenyja takija kantakty, jakija raniej nielha było navat ujavić (naprykład, sustreča Łukašenki z amierykanskimi kanhresmienami).

Tym nie mienš, pakul, na žal, nieviadoma, ci atrymaje choć jakoje‑niebudź raźvićcio hetaja pazityŭna akreślenaja dynamika. Vykazvańni biełaruskich aficyjnych asob nie zanadta paśladoŭnyja. Akramia taho, u ich vystaŭlajucca ŭmovy praciahu supracoŭnictva. Praktyčna ŭsie jany zvodziacca da taho, što Zachadu nieabchodna admovicca ad elemientaŭ svajoj raniejšaj palityki, što jašče zachavalisia, i prymać siońniašniuju situacyju ŭ krainie jak naležnaje.

Prykładam mohuć słužyć zroblenyja ź intervałam u try dni dźvie zajavy kiraŭnika MZS Siarhieja Martynava. 28 lipienia na sustrečy z «trojkaj» ES jon paabiacaŭ, što nieŭzabavie zmoža padać Jeŭrasajuzu padstavy dla važnych rašeńniaŭ adnosna raźvićcia dvuchbakovych adnosin. A 31 lipienia ŭ intervju Agence Europe ministr zamiežnych spraŭ raskazaŭ, što Biełaruś budzie pracavać nad reformami ŭ płanie demakratyi, raźvićcia hramadzianskaj supolnaści, svabody dziejnaści niaŭradavych arhanizacyj, viaršenstva zakona i zachavańnia pravoŭ čałavieka — ale tolki pa tych aśpiektach, jakija sapraŭdy ličyć važnymi dla siabie.

Kali ŭličyć, što i ŭzajemadziejańnie ŭ ramkach «Uschodniaha partniorstva» biełaruskija ŭłady vidavočna sprabujuć źvieści vyklučna da ekanomiki, to mierkavańnie, što va ŭnutrypalityčnych aśpiektach jany b chacieli zachavać status‑kvo, niepaźbiežna pierachodzić va ŭpeŭnienaść.

Ciažka skazać, u jakoj miery Zachad hatovy da adnabakovych krokaŭ, i jašče ciažej — nakolki jany mohuć być apraŭdanyja. Zrazumieła, što da ich padšturchoŭvaje pierš za ŭsio niežadańnie addavać Biełaruś całkam u śfieru ŭpłyvu Maskvy. Bo taja vałodaje samymi raznastajnymi mahčymaściami dla cisku na Minsk. Da taho ž hetyja mahčymaści stanuć šyrejšymi, kali buduć pabudavanyja nafta‑ i hazapravody, jakija abyduć biełaruskuju terytoryju

U toj ža čas, vierahodna, isnuje miaža sastupak aŭtarytarnaj uładzie, vyjści za jakuju mižnarodnaja demakratyčnaja supolnaść nie moža. U vyniku jana staić pierad niaprostaj dylemaj, ad vyrašeńnia jakoj šmat u čym zaležyć los Biełarusi. Ci hatova biełaruskaje kiraŭnictva navat dziela zachavańnia svajoj ułady choć by zbolšaha pajści nasustrač pažadańniam Jeŭrasajuza i Vašynhtona, pakul zastajecca zahadkaj.

Andrej Fiodaraŭ, BiełaPAN.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0