«My rychtujemsia da vajny, ja ab hetym havaru ščyra». Jak razumieć hetyja słovy Łukašenki?
U čas pajezdki ŭ Hrodna Alaksandr Łukašenka zajaviŭ, što Biełaruś nie choča vajavać, ale nibyta rychtujecca da vajny. «Naša Niva» spytała ŭ jaho bijohrafa Valera Karbaleviča, što značać takija zajavy z vusnaŭ palityka.
Valer Karbalevič adrazu adznačaje, što heta całkam u styli Łukašenki — u adnym i tym ža vystupie vykazvać supiarečlivyja i časam uzajemavyklučalnyja tezisy.
«Tak i ŭ hetym vypadku jon kaža, što, z adnaho boku, my rychtujemsia da vajny, a ź inšaha — my za mir va ŭsim śviecie, bo my ŭvohule mirnyja ludzi i ni z kim vajavać nie źbirajemsia».
Karbalevič bačyć u hetym manipulacyju.
«U takim vypadku kožnaja aŭdytoryja voźmie toje, što choča. Prychilniki Łukašenki źviernuć uvahu na jaho miralubivyja słovy pra toje, što my za mir. Jany buduć ličyć jaho harantam miru i stabilnaści ŭ Biełarusi. U toj čas, jak jahonyja apanienty — naadvarot začepiacca za hetuju frazu i nazavuć jaho prychilnikam vajny», — tłumačyć palitołah.
Susiednija krainy, na dumku Karbaleviča, taksama reahujuć na padobnyja zajavy: naściarožvajucca i vystupajuć z dypłamatyčnymi notami.
Vykazvańni pra vajnu — elemient mabilizacyi prychilnikaŭ, dziaržaŭnaha aparatu i siłavych struktur.
«Adbyvajecca farmavańnie madeli «krepaści ŭ abłozie». Vakoł vorahi, unutry vorahi, tamu dziela taho, kab vyžyć, treba ŭsim mabilizavacca. Adsiul i iduć pastajannyja vučeńni, pravierki hatoŭnaści vajskovych padraździaleńniaŭ, pastajannyja zbory, stvareńnie terabarony i h. d.»
Takuju madel analityk nazyvaje aptymalnaj dla ŭtrymańnia ŭłady.
Karbalevič ličyć, što, robiačy takija supiarečlivyja zajavy, u Łukašenki atrymlivajecca adrasavać ich da roznych aŭdytoryj, u tym liku ŭ Rasii.
«Maŭlaŭ, hladzicie, my tut abaraniajem miežy Sajuznaj dziaržavy, tamu heta pavinna być adpaviedna aceniena, u tym liku ŭ materyjalnym płanie», — ličyć Valer Karbalevič.
Čytajcie taksama:
Biełarusy bolš nie zmohuć adnosna biaśpiečna jeździć u Biełaruś praz Rasiju?«Viadoma, my nie vyklučajem». Va USU adreahavali na słovy Łukašenki pra padrychtoŭku da vajny
-
«Siadžu ŭ trusach, zamiarzaju». U sacsietkach vyśmiejali čarhovuju strašyłku ANT pra «zamiarzajučuju Jeŭropu»
-
«Sumuju pa dumcy, što ja nie doma, i pa babulach. Ale nie pa krainie». Manałoh 17‑hadovaj dziaŭčyny
-
Što kažuć Mackievič, Karpaŭ, Čarniaŭskaja i inšyja pra pres-kanfierencyju Babaryki i Kaleśnikavaj
Babaryka try chviliny adkazvaŭ na pytańnie, čyj Krym. Tak i nie adkazaŭ89
Kamientary