Лукашэнку рыхтуюць варыянт Мугабэ
З брусельскіх кулуараў пратачыліся адгалоскі дыскусіі пра тое, ці варта запрашаць Лукашэнку на ўстаноўчы саміт «Усходняга партнёрства». Аказваецца, непрымірымыя праціўнікі «апошняга дыктатара Еўропы» распрацавалі вераломны сцэнар. Піша Аляксандр Класкоўскі.
27—28 сакавіка міністры замежных спраў краін ЕС ладзяць нефармальную сустрэчу ў Чэхіі. Будзе фігураваць і беларускае пытанне.
Прычым яго ставіць рубам кіраўнік нідэрландскай дыпламатыі Максім Ферхаген, які акурат і лічыць, што цацкацца з рэжымам няма чаго. Пабачым, што атрымаецца ў сухой астачы ад гэтай дыскусіі (у тым ліку і ў персанальным пытанні: ці запрашаць Лукашэнку на ўстаноўчы саміт новай праграмы).
Брусельскія крыніцы тым часам выдаюць кулуарныя таямніцы: чаму тыднем раней Рада ЕС, пацвердзіўшы ўлучэнне Беларусі ва «Усходняе партнёрства», адсунула пытанне пра персанальны запрашальнік. Аказваецца, найболей пашчыраваў галандскі прэм'ер Балкенэндэ.
Маўляў, калі і запрашаць Лукашэнку на ўстаноўчы саміт, то трэба наладзіць такі ж прыём, як дыктатару Мугабэ пазалетась у Партугаліі.
Са слоў карэспандэнта «Радыё Свабода» ў Бруселі Ахта Лоб’якаса, Мугабэ тады «паддалі вельмі вострай публічнай крытыцы, між іншым, з боку Ангелы Меркель. Гэтым разам гэта неабавязкова будзе Меркель, але нехта напэўна ўлупіць яму (у сэнсе — беларускаму кіраўніку. — А.К.) па поўнай праграме».
Дарэчы, вераломны Захад ужо заманьваў Лукашэнку падобным чынам у пастку.
Вялікі скандал разгарэўся ў 1998 годзе на форуме ў Кран-Мантане. І хто б мог падумаць? Запрасілі па-людску, культурна (сам фундадар форуму наведаў Мінск!), а потым — оба-на! — наладзілі такую абструкцыю, што высокі госць мусіць літаральна ляпнуць дзвярыма.
Дадамо, што той візіт адбываўся на фоне каналізацыйнага скандалу з высяленнем заходніх дыпламатаў з Драздоў.
З Прагай, між іншым, таксама звязаны не самыя прыемныя асацыяцыі. У 2002 годзе чэхі вераломна «пракінулі» афіцыйнага кіраўніка Беларусі з візай, калі той захацеў наведаць саміт НАТО. Наступствы скандалу адчуваюцца і дасюль: дайшло да адклікання амбасадараў, і па сёння абедзве місіі — беларускую ў Празе і чэшскую ў нас — узначальваюць часовыя павераныя.
Так што Лукашэнка яшчэ сто разоў узважыць, а ці варта ў траўні ляцець у тую Прагу.
Канечне, пакутлівая дылема можа і не паўстаць увогуле, калі дамогуцца свайго ягоныя непрымірымыя ўнутраныя праціўнікі, што даводзяць Еўропе: запрашальнік у Прагу для «апошняга дыктатара» будзе ў прынцыпе вялікай памылкай!
Каментары