Андрэй Янушкевіч: Літаральна з мінулага тыдня дзейнічае польскі гаспадарчы суб’ект — выдавецтва «Янушкевіч»
Паўгода таму праз палітычны пераслед адзін з самых паспяховых беларускіх выдаўцоў Андрэй Янушкевіч вымушана з’ехаў за мяжу. Пасля ў сваіх інтэрв’ю ён упэўнена казаў: «Абавязкова працягну выпускаць кнігі». І абяцанне стрымаў. Цяпер афіцыйна: знакамітае выдавецтва аднаўляе сваю дзейнасць у Варшаве, а пра будучыя перспектывы яго заснавальнік расказаў Budzma.org.
«19 студзеня я зарэгістраваўся і цяпер маю нумар падаткаплацельшчыка, рахунак у банку, на якім пакуль 0 злотых, ну і ў пуць-дарожку, як кажуць», — дзеліцца навінамі выдавец.
— Хоць нас і закрылі ўлады, адабралі выдавецкую ліцэнзію, мы да гэтага кроку ставімся па-будысцку: самі для сябе нічога не закрывалі.
Андрэй Янушкевіч іранічна заўважае, што Дэпартамент фінансавых расследаванняў увогуле зрабіў яго выдавецтву найлепшую рэкламу.
— За 2021 год аўдыторыя пакупнікоў вырасла ў чатыры разы!
Сваю варшаўскую дзейнасць выдавецтва «Янушкевіч» распачне з перавыдання знакамітага рамана Эрнэста Хемінгуэя «І ўзыходзіць сонца». У перакладзе Юркі Гаўрука кніга ўпершыню выйшла ў 1977 годзе і, па словах Андрэя Янушкевіча, была падзабытая. Летась на твор, які прынёс Хемінгуэю сусветную вядомасць, вызваліліся аўтарскія правы.
— Хемінгуэй — гэта голас загубленага пакалення Першай сусветнай, і я лічу, што пасля пачатку вайны ва Украіне гэты пісьменнік становіцца вельмі актуальным. Гэтак жа, як актуальнымі становяцца творы Рэмарка, Фіцджэральда. Так, з аднаго боку, мы ўзялі гатовае. А з іншага, мы далі яму новае жыццё.
Раман «І ўзыходзіць сонца» выйдзе на пачатку лютага. Андрэй Янушкевіч кажа, што для выдавецтва гэта будзе эксперымент. Адначасова з’явяцца тры версіі — папяровая, электронная і аўдыя.
— Паглядзім, як на гэта будзе рэагаваць беларускі чытач.
— А які яго, беларускага чытача, далейшы лёс? Ці не знікне ён неўзабаве як клас?
— Можна адказаць зусім банальна, што пакуль будзе беларуская нацыя, самаўсведамленне, будзе існаваць і беларускі чытач. Але мы сапраўды пастаянна змагаемся за ўвагу. Цяпер вельмі шмат захапляльнага кантэнту — і стрымінгавыя сэрвісы, і відэагульні, і невядома што. І насамрэч паўстае пытанне: дзе мы ў гэтым працэсе? Але беларуская кніга запатрабаваная, бо гэта свой прадукт. Няважна — перакладная гэта літаратура ці не.
На пачатку я быў вельмі скептычна настаўлены да таго, наколькі вялікай можа быць аўдыторыя беларускага чытача за мяжой. Але жыццё паказала, што я не меў рацыі.
Беларусы за мяжой не расчаравалі. Яны сапраўды хочуць чытаць, маюць патрэбу ў добрай беларускай кнізе, і я лічу, што беларускія выдаўцы павінны задавольваць гэтую патрэбу. Бо калі мы не будзем гэтага рабіць, гэта зробяць іншыя.
— Вялікая адказнасць на вас…
— Я заклікаю сваіх калег, якія ці добраахвотна, ці пад прымусам прыпынілі сваю працу, шукаць магчымасці да аднаўлення выдавецтва. У гэтым ёсць патрэба. З гэтага можна жыць, з гэтага можна атрымліваць велізарнае і маральнае, і культурнае задавальненне. Бо беларускі чытач існуе. Ці будзе ён існаваць? Гэта залежыць ад беларускага выдаўца. Залежыць ад таго, ці будзем мы даваць гэтаму беларускаму чытачу новыя кнігі.
Цяпер чытаюць
«Я ехала ад вайны і бамбёжак»: Яўгенія Чарняўская пра пераезд на Кіпр2
Каментары