Алесь Чайчыц: Любая свара паміж Лукашэнкам і Крамлём — на карысць Беларусі
Крэмль — галоўны палітычны і эканамічны спонсар рэжыму Лукашэнкі.Лукашэнка прыйшоў да ўлады як агент расейскага ўплыву, ажыцьцявіў пераварот у 1996 годзе пры непасярэдняй крамлёўскай падтрымцы, пабудаваў свой нібыта «эканамічны цуд» выключна на расейскіх датацыях. Расея — нязьменны адвакат лукашэнкаўскай дыктатуры на міжнароднай арэне.
Пакуль Крэмль корміць Лукашэнку, Лукашэнка будзе прэзыдэнтам.
Калі Крэмль перастане карміць Лукашэнку, у Беларусі будзе іншы прэзыдэнт:альбо ў выніку рэвалюцыі і адстаўкі Лукашэнкі, альбо ў выніку дрэйфа Лукашэнкі на Захад — выбараў — пачэснай пэнсіі. А іншы прэзыдэнт — заўжды шанец на лепшае. Любая зьмена — лепш за гэты амаль дваццацігадовы
Я ня веру, што можа быць горш, чым цяпер:калі з пасады прэзыдэнта зьнікае харызматычная асоба Лукашэнкі, гэта аўтаматычна рэзка падвышае статус усіх палітычных сілаў у краіне. Любы іншы прэзыдэнт — гэта апазыцыя ў парлямэнце і ў райсаветах па ўсёй краіне.
Ня веру, што Крэмль пайшоў бы на юрыдычны аншлюс
любы паважаючы сябе дэмакратычны беларускі ўрад проста абавязаны быў бы лічыць усе дзеяньні рэжыма Лукашэнкі ад 1996 года незаконныміі ўсе падпісаныя ім ад імя Рэспублікі Беларусь пагадненьні юрыдычна нядзейснымі без адмысловага рашэньня аб адваротным. Апроч таго, гэтым пагрозам можна аказваць рэальны супраціў. І ў любым выпадку гэта лепей, чым дадатковыя пяць (дзесяць? дваццаць?) гадоў кіраваньня Лукашэнкі — пры тым, што згаданыя рызыкі за гэтыя гады нікуды ня зьнікнуць.
Так што пастаноўка пытаньня «вы за Лукашэнку ці за Крэмль» — няправільная. Я за тое, каб яны ўшчэнт перасварыліся і адно аднаго зьелі.
Іна Кулей: Мілінкевіч перамог смерць, але шлях да поўнага адужання няблізкі4
Каментары