«Калі вы жадаеце працаваць у нас, кідайце курсы польскай мовы». Як у медыкаў праходзяць размовы з ідэолагамі
Некалькі медыкаў пагадзіліся распавесці «Нашай Ніве» аб тым, як у іх праходзіла размова з намеснікам галоўнага доктара па ідэалогіі.
Дзянісу (імёны ўсіх медыкаў зменены) прыйшлося ісці на размову з ідэолагам нібыта дзеля таго, каб даказаць, што яго кваліфікацыя адпавядае пасадзе. Але, як ён і чакаў, ніводнага пытання з галіны медыцыны яму не задалі.
«Затое ідэолаг пытаў, ці гляджу я тэлевізар. Калі так, то як часта, якія палітычныя перадачы ведаю. І вось я сядзеў, спрабаваў хутка згадаць, пра якіх прапагандыстаў чытаў у незалежных медыя нядаўна. Суразмоўца цікавіўся, ці падтрымліваю я палітыку беларускіх уладаў. Яшчэ ён спытаў, ці падпісаны я на афіцыйны тэлеграм-канал лячэбнай установы, у якой я працую. І вось у гэты момант я крыху пачаў нервавацца: а што, калі ён папросіць паказаць тэлефон?
Не, канешне, я не дурны і перад размовай выдаліў увесь «экстрэмізм». Я нават быў падпісаны на той афіцыйны тэлеграм-канал, але ж ніколі яго не глядзеў. У мяне там, мабыць, тысяча непрачытаных паведамленняў вісіць. Але ідэолаг толькі кіўнуў і сказаў, каб я абавязкова чытаў канал кожны дзень, бо там публікуюць рэпосты важных дзяржаўных навін, а ўсе медыкі павінны быць у курсе».
Ганну таксама выклікалі на аналагічную гутарку для «пацвярджэння адпаведнасці».
«Амаль што з парога ідэолаг запытаў, калі святкуецца Дзень народнага адзінства. Я нават не ўпэўнена, што ён прывітаўся перад гэтым. Я разгубілася і чамусьці адказала, што 3 ліпеня. Ён строга паглядзеў на мяне і сказаў: «Я вельмі спадзяюся, што гэта першы і апошні ваш няправільны адказ».
Потым ідэолаг стаў пытацца мяне аб тым, ці ёсць у мяне ці ў маіх блізкіх родзічаў шэнгенская віза, ці часта яны бываюць за мяжой, што расказваюць пра Еўропу. Ці паехаў нехта з маіх знаёмых медыкаў працаваць за мяжу і як я да іх стаўлюся».
Пра паездкі сваякоў у Еўрасаюз пыталіся і ў Мікіты, які прыйшоў працаўладкоўвацца. Але адно пытанне яго асабліва здзівіла:
«Ідэолаг спытаў, ці вывучаю я якія-небудзь замежныя мовы. Я спачатку не зразумеў, у чым можа быць падвох, і адказаў, што хаджу на курсы польскай мовы. Мой суразмоўца ажно пачырванеў: «А што потым? Вы, можа, яшчэ і карту паляку захочаце атрымаць?» Потым крыху супакоіўся і сказаў: «Калі вы сапраўды жадаеце працаваць у нас, кідайце гэтыя курсы. Не патрэбна вам польская мова ў Беларусі».
Адным з апошніх пытанняў сумоўя стала вось якое: «Ці гатовы вы ўдзельнічаць у ябацінгах (ён так і сказаў — ябацінгах!) і аўтапрабегах, калі спатрэбіцца? Вы ведаеце, у нас вельмі патрыятычна настроены калектыў, і не хацелася б, каб нехта ў ім вылучаўся».
Чытайце таксама:
«Без іх рашэння не возьмуць нават у санітаркі». У бальніцах цяпер ёсць свае ідэолагі
Цяпер чытаюць
Замест вайны сланы ў новай кнізе Сашы Філіпенкі. І Масква4
Каментары
трэба было адказаць - так - расейскую