Нядаўна ў мяне адбылася размова з маім старым знаёмым, супрацоўнікам КДБ, які займае даволі высокую пасаду. Пра гэта мне і хацелася б расказаць.
Пасля назірання за тым, што адбываецца ў нашай краіне, у мяне сфармавалася нейкае бачанне будучыні Беларусі і таго, хто да гэтай будучыні яе вядзе.
Калі я выказваў усе свае здагадкі даволі блізкаму мне чалавеку, які займае далёка не апошні пост у КДБ, ён вельмі ўважліва мяне слухаў, а калі я скончыў, змяніўся ў твары і са строгай інтанацыяй, быццам на допыце, спытаў мяне: «Адкуль ты ўсё гэта ведаеш? З кім ты размаўляў? Хто табе гэта ўсё расказаў?»На што я яму адказаў, што мне і расказваць не трэба, для мяне гэта ўсё і так відавочна. Тады ён, мабыць, супакоіўшыся, уздыхнуў і сказаў: «Усё правільна ты намысліў. Толькі я табе гэтага не казаў!» Хай мой таварыш мяне прабачыць, але падзяліцца гэтым з грамадскасцю я проста абавязаны. Тым больш што асобу яго, са зразумелых прычынаў, я выдаваць не збіраюся. Такім чынам, пачнем.
На карысць каго працуюць нашы спецслужбы?Тое, што не на карысць народа, — факт відавочны. І ўсё ж для каго яны так стараюцца? Тут усё залежыць ад таго, пра якія менавіта органы ідзе гаворка. Пракуратура, дзяржкантроль — чыстыя выканаўцы, самі нічога не вырашаюць. МУС — чорнарабочыя, якія спрабуюць выслужыцца перад цяперашнім кіраўніком дзяржавы ўсімі мажлівымі і немажлівымі спосабамі, не зважаючы на нормы маралі і гуманізму.
Усё значна складаней з КДБ. Каго абараняюць яны?Якую мэту пераследуюць? Чаму дзейнічаюць менавіта так?
Пачнем з таго, што менавіта гэтая структура катэгарычна супраць таго, каб Беларусь зблізілася з ЕС і, не дай Бог, зрабілася яго часткай. Гэта іх ідэя фікс!
усё цяперашняе кіраўніцтва дадзенага органа навучалася ў Расійскай Федэрацыі, дакладней на той тэрыторыі, якая цяпер з’яўляецца Расійскай Федэрацыяй.Ды і цяпер, наколькі я ведаю, у нашай краіне навучальнай установы, які займаецца падрыхтоўкай падобных кадраў, папросту няма. І вось мы ўжо ўшчыльную набліжаемся да ісціны, скіраванасць вектара руху камітэта — ад ЕС у Расію. Калі падумаць, то сапраўды: якая ім розніца, як звацца, КДБ ці ФСБ, галоўнае каб плацілі, дарэчы, у ФСБ аклады вышэйшыя будуць. Гэтак жа варта згадаць, што ФСБ і КДБ ужо даўно вельмі цесна супрацоўнічаюць — абмен дадзенымі і досведам, камандзіроўкі супрацоўнікаў і г.д. Вось яна, тая сіла, якая штосілы спрабуе ўвесці Беларусь у склад РФ.
Але ўсё гэта робіцца не ў лоб, а вельмі акуратна, і план іх дзеянняў уключае ў сябе пункцік аб тым, як выйсці сухімі з вады.Маецца на ўвазе рэабілітацыя перад насельніцтвам, бо іх вернасць новаму ўраду ўжо будзе даказаная. Вось тут пачынаецца самае цікавае.
Нейкая напружанасць заўсёды прысутнічала ў адносінах паміж МУС і КДБ. Магчыма, віной усяму дух суперніцтва або барацьба за лідарства. Але калі першыя, як я ўжо пісаў вышэй, спрабуюць выслужыцца перад цяперашняй уладай, то другія працуюць на перспектыву. Пры змене ўлады пачнуцца павальныя арышты і выкрыццё супрацоўнікаў органаў унутраных справаў камітэтчыкамі, або на той момант ужо федэраламі. Як? І за што? Усё вельмі проста. Прывядзем прыклад з нядаўняга мінулага. Падчас так званых «акцый маўклівага пратэсту» людзі ў цывільным (МУС) выхоплівалі з натоўпу чалавека і сілай запіхвалі яго ў аўтамабілі без апазнавальных знакаў — наўпростае парушэнне канстытуцыі, Крымінальнага і Грамадзянскага кодэксаў, не кажучы ўжо пра правы чалавека. У гэты час на першы погляд такія ж людзі ў цывільным з камерамі (КДБ) здымаюць усё на відэа, але (увага!!!) не ўмешваюцца. Вось вам дакументальны доказ віны будучых зняволеных. Людзям гэта пададуць правасуддзе над «рэпрэсіўнай машынай рэжыму», што нарэшце адбылося: новая ўлада — добрая, новая ўлада — вызваліцель.
У ролі ж выкрывальнікаў «нягоднікаў» выступіць ФСБ (КДБ паводле старога стылю) — і вось яны таксама героі і зноў на кані.Вось такія высновы напалохалі прадстаўніка старэйшага афіцэрскага складу Камітэта дзяржаўнай бяспекі. Праўда, ва ўсім гэтым плане я заўважыў адну відавочную хібу: як яны будуць апраўдвацца за сваё бяздзеянне цяпер? Да гэтага я сам дадумацца не змог, пра гэта мне не расказаў і мой таварыш. Магчыма, і на гэты конт у іх ёсць пункцік. Не хочацца казаць, што час пакажа, пажадана, каб мы, наадварот, нічога не ведалі.
Пацверджання напісанага далей я не атрымаў, бо дадумаўся да гэтага ўжо пазней, а да той размовы з маім знаёмым мы больш не вярталіся. Але лічу патрэбным напісаць і гэта, проста таму, што гэта толькі прадаўжае лагічны ланцужок разваг.
Так званы прэзідэнт, можа, і здаецца чалавекам недальнабачным, але інстынкт самазахавання ў яго развіты выдатна.Хай прабачаць мяне за шчырасць апазіцыйныя сілы, але зірнуўшы аб’ектыўна на сітуацыю ў краіне, можна зрабіць выснову, што ўлада зменіцца хутчэй шляхам унутранага перавароту, чым пры дапамозе іх дзейнасці. Уплыў Камітэта імкліва расце, і
Гэта мой погляд на сітуацыю, якая склалася, і ў нейкай ступені слушнасць яго ўжо пацверджаная. Магчыма, з напісанага вышэй вы зробіце свае высновы, якія кардынальна адрозніваюцца ад маіх, — нічога не маю супраць альтэрнатываў. Бо ў канчатковым выніку мы імкнемся да жыцця ў дэмакратычным грамадстве, дзе меркаванне кожнага ўлічваецца і мае права на жыццё. Цяперашнія ж рэаліі нейкія сумныя. Але будзем разам спадзявацца на лепшае, а лепш разам будзем імкнуцца да светлай будучыні нашай краіны!
Каментары