Лайфхак не спрацаваў. Беларусы думалі трапіць у Літву правераным і хітрым спосабам, а іх не пусцілі
Пра гэты лайфхак вядома даўно. Каб не стаяць у шматгадзінных чэргах на беларуска-літоўскай мяжы, сядаеш у Мінску ў цягнік да Калінінграда, выходзіш па раскладзе ў Чарнышэўскім (у Вільні выйсці немагчыма) у Калінінградскай вобласці, ідзеш на пераход у Літву. З Кібартая ў Каўнас або Вільню можна з'ехаць на электрычцы або на таксі.
Чытачка Onliner.by Таццяна распавяла, як прачытала пра гэты лайфхак і падумала: чаму б і не.
— Мы, ды і не толькі мы, даведаліся пра такі спосаб і выбралі менавіта яго. Ён камфортны. Кошт квітка ў купэ цягніка той жа, што і на аўтобус, — 160 рублёў. Толькі ў цягніку не трэба сядзець на месцы, выгоды ў свабодным доступе, не трэба на мяжы выходзіць з усімі клункамі, усе праверкі дакументаў праходзяць проста ў купэ, — кажа яна.
16 жніўня каля 06:00 яна была на мяжы Калінінградскай вобласці і Літвы.
— Мы выйшлі на станцыі, якая размешчаная ўсяго за два кіламетры ад пункта пропуску. З намі выйшлі яшчэ чалавек дваццаць. Прайшлі расіянаў і накіраваліся на літоўскі бок.
Далей так: у каго быў еўрапейскі дазвол на жыхарства, таго прапусцілі без праблем. А ў каго турыстычныя візы, развярнулі назад. Але не проста развярнулі, а пратрымалі без адказу чатыры гадзіны. Казалі: «Правяраем», — адзначыла Таццяна.
У беларускі было падрыхтавана ўсё: квіткі на самалёт у абодва бакі, пацверджанне аплаты гасцініцы ў Еўропе на 7 дзён, аплачаныя квіткі на зваротную дарогу з Вільні ў Мінск. Падобна на тое, нікога гэта не цікавіла.
— Размаўлялі з намі груба. Казалі: «Куды вы сабраліся? Такая сітуацыя, а вы — у Еўропу». Нам казалі, што ў Еўропе не будуць працаваць нашы карты. Нават спрабавалі праверыць — спісалі па 1 еўра. Але ў выніку ўсё роўна не пусцілі. І так паступілі з усімі, хто ехаў па турыстычнай візе, як і мы, — кажа суразмоўца.
З улікам таго, што ёсць сведчанні ўдалага праходжання мяжы тым жа спосабам і без ДНЖ у Еўропе, відаць, рашэнне прымаецца ў кожным канкрэтным выпадку той зменай памежнікаў, якая нясе службу ў пункце пропуску. І там як пашанцуе.
— Нам далі зразумець, што як такой забароны на пропуск у іх няма, усё на меркаванне начальніка службы. Нам паказалі дакумент, па якім, на іх меркаванне, яны могуць не пускаць праз мяжу: калі няма пацвярджальных дакументаў або мы нясем пагрозу і ўсё такое іншае. Вось пад гэтай падставай нас і не пусцілі, — распавядае дзяўчына. — З такім непаважлівым стаўленнем мы сутыкнуліся ўпершыню.
Што рабіць далей? Квіткі на самалёт згарэлі, да літоўскага аэрапорта беларусы не паспелі дабрацца. Спроба пазбегнуць гэтай жа рызыкі на мяжы Беларусі і Літвы правалілася на мяжы Калінінградскай вобласці.
— Тады мы купілі квіткі на аўтобус у Польшчу. І польскія памежнікі нас прапусцілі без пытанняў, ні пра што не спыталі, — адзначае Таццяна.
Ці можна разглядаць паездку ў Калінінградскую вобласць як спосаб пазбегнуць многіх гадзін прастою ў спробе перайсці мяжу праз пераход «Брэст» — «Тарэспаль»? Трэба лічыць часовыя і грашовыя выдаткі. І нават так ніхто і нічога не гарантуе ў гэтай сітуацыі.
Каментары
Разбярыцеся спачатку ў сваёй хаце, а потым лезьце ацэньваць працу іншых. Ніхто вас паважаць так не будзе ніколі!