Я не лепей за іншых – душою калек –
Можа толькі, я грэбую крышку...
Сёння і ў наступныя дні гэтага тыдня ў рубрыцы «Літаратура» на сайце НН штодзень па добрым і трохі падзабытым творы з даробку «Тутэйшых» — суполкі, што рэвалюцыянізавала беларускую літаратуру на выхадзе з СССРу. Удзельнічала ў «Тутэйшых» і цяперашняя аглядальніца «Советской Белоруссіі» Людміла Рублеўская.
Гэты — па-свойму прароцкі — верш Людмілы Рублеўскай укладальнік, Сяргей Дубавец, змясціў у самым пачатку зборніку «Тутэйшыя» (1989).
* * *
Я не лепей за іншых.
Мне толькі страшней,
Калі горад высмоктвае сокі
Са сваіх ачмурэлых ад тлуму дзяцей.
Сцены – блізка, а неба – высока.
Я не лепей за іншых – душою калек –
Можа толькі, я грэбую крышку,
Толькі дзверы зачыніць за мной чалавек,
Як царкоўнік – паганскую кніжку.
Я – не лепей за іншых.
І я гавару
Дабрадзеям «Спасибо» – не «Дзякуй».
Я адсюль не ўцяку, «у страсцях» не згару.
Толькі вечна на могілкі цягне.
Я не лепей за іншых.
А вы – за мяне.
Мы ў адным замацованы радзе,
Як цвікі, што мацуюць на бляклай сцяне
Мармуровую мёртвую памяць.
* * *
Штодзённа ў рубрыцы «Літаратура» на сайце НН — новыя творы і мініятуры. Чытайце для сэрца, чытайце для розуму, чытайце для мовы.
Каментары